Nog twee speelplekken in Engeland en dan loopt de 2023-tour van Giffords Circus ten einde. Het Britse circus speelt ‘Les Enfants du Paradis’, geregisseerd door Cal McCrystal. Daarin zijn invloeden verwerkt uit de gelijknamige Franse dramafilm uit 1945. Een voorstelling geïnspireerd op de Franse Romantiek uit de 19de Eeuw, in een setting die verwijst naar de Parijse theaters van weleer.
Het levenswerk van de in 2019 op 46-jarige leeftijd overleden Nell Gifford wordt vol passie voortgezet door professionals die nauw verbonden zijn aan het circus. Bereiken Nells twee zoontjes de volwassen leeftijd, dan is de keuze aan hen om te kiezen wat ze met Giffords Circus doen. Dat lijkt wel snor te zitten, want de ene is geïnteresseerd in het logistieke en de andere in het artistieke van het circus.
De tekst gaat door onder de foto.
In de tussentijd bewaakt het Giffords team de ontwikkeling en de kwaliteit. En het goede nieuws: dat doen ze meer dan waanzinnig. Zelden zat er zoveel liefde en passie in een circusproduct. Giffords Circus. Van buitenaf een plaatje. En bij het binnentreden van de tent wordt dit nóg meer versterkt.
Klassiek circus met theatrale invloeden
De werkwijze van Giffords: het klassieke circus wordt gemixt met theatrale invloeden. In de praktijk komt het erop neer dat een selectie van waanzinnige topacts gecombineerd wordt met een verhaallijn, verteld en uitgevoerd door theateracteurs en comedians en ondersteund door het spel van de circusartiesten uit het klassieke circus.
Met zorg wordt in circa een maand tijd een productie gecreëerd en gemonteerd. Het resultaat: een voorstelling die staat als een huis en tussen april en oktober speelt op unieke en groene plekken in het Verenigd Koninkrijk.
De tekst gaat door onder de foto.
De voorstelling
Al vroeg in het voorstellingsverhaal wordt het duidelijk dat het circus qua comedy een andere koers wil varen in deze Parijse theatersetting. ‘Didier Dumont’ (een rol gespeeld door magiër en schimmenspeler Sergi Buka) moet een nieuw soort humor brengen in dit theater. Tweedy the Clown – reeds zestien jaar verbonden aan Giffords – is daar niet blij mee. En je proeft: daar gaan we de komende anderhalf uur veel plezier aan beleven.
In het prachtig en artistiek decor, wordt een lachende halve maan uitgelicht. The Luna Girls (Soeurs des Etoiles) betreden de piste. De twee dames bundelen kracht en elegantie in een spectaculaire act aan de luchthoepel.
De tekst gaat door onder de foto.
De beste clown van dit moment
Daarna neemt Tweedy the Clown de leiding over. In een act met een kapotte buikspreekpop gaat zo ongeveer alles mis, wat er mis kan gaan. Hilarisch en creatief; het zijn twee begrippen die het werk van Tweedy samenvatten.
Tweedy verwerkt klassieke clownsentrees tot een nieuw geheel én creëert nieuwe komische werken. De act waarbij Tweedy op een rola rola accordeon wil spelen, terwijl de volgspot roet in het eten gooit, is ontzettend grappig en eindigt in onderbroekenlol midden in het publiek. Tweedy is misschien wel de beste en meest originele clown van dit moment. In de fysieke en in de gesproken grap weet hij een jong en een ouder publiek aan te spreken.
De tekst gaat door onder de foto.
The Ethio Salem Troupe brengt als ‘Les Garçons Abyssinia’ energie en enthousiasme die elke circusvoorstelling nodig heeft. Voor de pauze laten ze groepsacrobatiek aan de Chinese mast zien en na de pauze springen ze door een steeds hoger wordende stapel hoepels. Kracht, tempo en verbijsterende vaardigheden maken van de acts van de Ethiopiërs een feest om naar te kijken.
De muziek geeft kleur!
Bij de acts van de Troupe schittert ook de band. Zo hoort het publiek bij de Chinese mast een geweldige uitvoering van ‘Mister Blue’ van the Electric Light Orchestra. Gedurende anderhalf uur hoort de toeschouwer een mix van bekende popmuziek (in een nieuwe jas), theatrale wijsjes en Franse klassiekers.
Van instrumentaal tot vocaal (door de bandleden en acteurs Michael Fletcher en actrice Nell O’Hara) ondersteund. De zeven muzikanten van The Giffords Circus Band laten de kleuren van de voorstelling nog beter tot zijn recht komen. Ze begeleiden de gehele voorstelling met uitsluitend livemuziek.
De tekst gaat door onder de foto.
Humor als verbindende factor
De eerdergenoemde Michael Fletcher is voor het tweede jaar de company manager. Daarnaast heeft hij in de voorstelling een leuke rol. Hij acteert, zingt en voelt her en der aan als de sympathieke spreekstalmeester die op de juiste momenten overgangen faciliteert, kracht bijzet of het juiste op een grappige manier lichter maakt.
Een voorbeeld daarvan is de act met de vier pony’s van Amanda Sandow. Paarden (of een afgeleide daarvan) zijn en blijven onderdeel van Giffords Circus. Een vurige wens van Nell Gifford, die in menig circus werkte met haar paarden.
De tekst gaat door onder de foto.
Maar deze act met pony’s is het qua uitvoering niet helemaal. Toch wordt het leuk en luchtig wanneer acteur Michael laat weten: “ja mensen… jullie denken dat jullie hier naar vier pony’s kijken. Maar dit zijn simpelweg vier hele dikke vette dalmatiërs!”
Het typeert waar Giffords sterk in is: HUMOR! Het is hét element dat Giffords zo ontzettend sterk uitvoert. Het samenspel – in het tweede programmadeel – tussen Fletcher en een vanachter een microfoon pratende witte pony is meer dan hilarisch en ontzettend creatief bedacht.
The Skating Medinis rollen als laatste act voor de pauze een flitsende rolschaatsact bij elkaar. Een vlotte act die een aangename lengte heeft.
De tekst gaat door onder de foto.
Dat pakken ze bij Giffords slim aan. De circusacts worden ‘uitgekleed’ en de meest interessante delen uit de act worden in een nieuwe vorm in de voorstelling getoond. Dat maakt – aan het einde van de rit – dat er een voorstelling staat met daarin acts die vlot, aangenaam en ‘concreet’ zijn. Het publiek ziet in twee keer 45 minuten een voorstelling waar alles inzit, zonder dat acts lang doorgetrokken worden om de tijd te vullen met handelingen die minder interessant zijn.
Spectaculair en zoet
Na de pauze start luchtacrobaat Alex Michael aan de tweede helft. Aan een stellage boven de piste hangen elf lussen, waar hij met zijn voeten inhangt en zo – ondersteboven – van links naar rechts loopt. Aan beide uiteinden van de stellage hangen eveneens twee trapezes, waar hij aan zwaait. En hij springt van de ene naar de andere trapeze.
De tekst gaat door onder de foto.
Een unieke en spectaculaire act. Muzikaal is het een slimme keuze om tegen deze ‘Rock ’N Roll-act’ een muzikale tegenpool te plaatsen, middels de mierzoete popsong ‘Sugar Baby Love’. Zo krijgt het spektakel een hele andere charme.
Sprookjesachtig schimmelspel
Tijdens het naar beneden halen van Michaels stellage speelt Sergi Buka op een reeks flessen een vrolijke melodie. Na wat percussiewerk komt Tweedy binnen met de vraag: ‘hey Sergi… doe je ook aan verzoekjes?’ Buka: ‘uh… ja: vertel!’ Tweedy: ‘please… MOVE!’
Na afloop daarvan toont hij zijn schimmenspel, vanaf een rondrijdende fiets met daaraan vastgemaakt een rond doek. Sergi’s handen beelden onder andere vogels, paarden en mensen uit. Een sprookjesachtig geheel, dat het publiek betoverd.
De tekst gaat door onder de foto.
Antony Cesar
In de spelonken van het theater zoekt Clair de Lune (actrice Nell O’Hara) tijdens de voorstelling naar haar liefde. Ze vindt hem in de vorm van strapatenartiest Antony Cesar. Een act die uniek is in zijn soort. Cesars indrukwekkende lichaam is er een van een danser en een acrobaat ineen. Dat is dan ook wat zijn act zo groots maakt. Dansbewegingen en acrobatisch krachtwerk aan de strapaten worden versmolten tot een geweldig geheel. Cesar geeft je als toeschouwer met zijn vliegwerk een eindeloos vrijheidsgevoel.
De tekst gaat door onder de foto.
Antony is de zoon van het vermaarde artiestenduo ‘Pat Bradford & Kate’. Die laatste is als choreograaf al jarenlang verbonden aan Giffords Circus. Haar hand is goed zichtbaar in de voorstelling. Onder andere in de feestelijke finale, met de Franse klassiekers ‘J’aime la vie’ en ‘Ca Plane Pour Moi’.
Op de melodie van een andere klassieker – ‘You Make Me Feel’ – wordt het publiek vervolgens uitgenodigd om zélf de piste te betreden. Samen met het ensemble dansen zij de voorstelling tot een einde.
De tekst gaat door onder de foto.
Het artistieke eindproduct staat centaal
In de voorstelling geniet het publiek van een circusproduct dat met zo ontzettend veel zorg en liefde gemaakt is. Het knusse, het intieme en de niet eindeloos commerciële denkwijze met termen als: meer, goedkoper en groter.
Bij Giffords staat één ding centraal: een waanzinnig artistiek product met de hoogste kwaliteit performers. En dat alles in een compacte tent met een publiek dat de warmte die Giffords verspreid met open armen ontvangt. Klassiek circus meets theater, in de meest charmante vorm.
Giffords Circus met ‘Les Enfants du Paradis’ wordt beloond met vijf (van de vijf sterren).
(Op de dag van voorstellingsbezoek ontbrak antipodeartieste Romy Meggiolaro in het programma.)
_____
Foto’s: Circusweb.nl
