Circusbende vind je jaarlijks rond eind augustus en begin september in de hoofdstad. In het huidige weekend (29 augustus tot en met 1 september) is de tweede speelplek het Amsterdamse Erasmuspark met een ander programma dan tijdens het eerste Circusbende-weekend, dat eerder in augustus op ‘Het Groene Veld’ speelde.
Het moker interessante circusprogramma van dit weekend (Erasmuspark) vind je door hier te klikken.
In dit artikel blikken we terug op de voorstellingen van het eerste festivalweekend.
Circusbende Festival wisselde de NDSM-werf in Amsterdam (jarenlang de vaste festivallocatie in Amsterdam-Noord) om voor het groenere ‘Groene Veld’, eveneens in Amsterdam-Noord. Communicatiemedewerker Phaidra Oostvriesland vertelt dat die wissel een logische keuze is: “Bij de NDSM-werf hebben we jarenlang met veel plezier gespeeld. Het is niet zo dat we daar weg moesten van de gemeente. Maar we wilden iets meer in de buurt van de échte Amsterdam-Noord-inwoners spelen. Voor hen is de NDSM-werf toch een eind weg. En Circusbende is er immers écht om dichtbij de Amsterdammer te zijn.
Daarnaast is ons kantoor ook gevestigd bij Het Groene Veld. Die combinatie van factoren zorgde voor de verhuizing.”
Jongleren op het circusterrein. (Foto door: Frens te Kiefte)
Een nieuwe locatie
Pakt die verhuizing als gedroomd uit? Om eerlijk te zijn is dat – nu – nog niet het geval. Okay: de locatie is prachtig en groen, maar Het Groene Veld liet in het eerste weekend Circusbende niet zo sterk bruisen als dat de NDSM-werf dat wél deed.
Het ruige, rauwe van de NDSM-werf met zijn grijze beton, zijn kleurrijke graffiti in de buurt, zijn diversiteit aan speellocaties, zijn prachtige ligging aan het water en het keiharde contrast met moderne hoogbouw. Feitelijk was dit alles een enorme match met de ultra hippie vibes van Circusbende.
Circusbende 2024. (Foto door: Frens te Kiefte)
En Het Groene Veld is mooi, maar compleet anders. Circusbende bij de NDSM-werf had als kenmerk dat er altijd wel wat te zien en te doen is. Wilde je even uit ‘het circus’ stappen? Dan wandelde je een stukje door de NDSM-buurt, om een kwartier later weer de circuswereld in te stappen. Nu bij Het Groene Veld was het terrein tussen de voorstelling door toch een beetje tam. Qua randvermaak speelden er enkele lekkere bandjes, was de unieke korte voorstelling van ‘De man die door zijn ogen ademt’ te bezoeken (een oprechte aanrader) en waren er lopende optredens van hippie-achtige circuskarakters (heerlijk: dit kan alleen bij Circusbende).
De man die door zijn ogen ademt. (Foto door: Frens te Kiefte)
Maar… het voelde overdag een beetje braaf aan en op momenten leek het te veel als een uitlaatplek voor Amsterdamse (groot)ouders die hun kinderen uitlaten. (Let op: overdag, want in de avond wijzigde dit met het Circusbende Gala. Daarover later meer.)
Krachtpatser. (Foto door: Frens te Kiefte)
Tegelijkertijd is er een ontwikkeling mogelijk. Voor het publiek: een nieuw publiek op een nieuwe locatie… dat moet gedurende jaren groeien en men moet nog meer kennismaken met het échte karakter van het festival. Maar een ontwikkeling is ook voor het festival zelf mogelijk. Bepaalde keuzes – bijvoorbeeld het randvermaak – voelden dit jaar wat geforceerd aan. En de zoektocht naar de beste connectie tussen het karakter van het festival en dat van de locatie: dat duurt even. Er is daarin veel mogelijk en het is dan ook zeer interessant om de ontwikkelingen van Circusbende op Het Groene Veld de komende jaren te volgen.
Bandjes! (Foto door: Frens te Kiefte)
De voorstellingen
Fabrizio Rosselli- BAKÉKÉ
We vergeten uiteraard niet dat er naast een locatie ook nog mooie voorstellingen te zien waren. Hieronder een beoordeling per voorstelling. Onderaan dit bericht lees je samenvattend het aantal sterren dat Circusweb aan de voorstellingen toekent.
BAKÉKÉ. (Foto door: Frens te Kiefte)
Een van de highlights in het programma was de voorstelling ‘BAKÉKÉ’ van de Italiaan Fabrizio Rosselli. Je zag hem eerder onder andere op vele straattheaterfestival en bij Circus Flic Flac. Een dijk van een voorstelling van circa 45 minuten, waarbij Rosselli theater en clownerie verbindt in een voorstelling met circusinvloeden.
In BAKÉKÉ bouwt Fabrizio piramides en sculpturen van groene emmers. Dat doet de artiest met volle focus, met creatieve denkwijzen en oplossingen én met intense en geestige irritatie wanneer het niet gaat zoals hij voor ogen heeft.
Fabrizio Rosselli. (Foto door: Frens te Kiefte)
Een tikkel autistisch is Rosselli in de voorstellingsdelen, waarbij hij probeert de vloer niet te raken met zijn voeten. Dit ‘voetje-van-de-vloer-werk’ is onwijs grappig en fascinerend om naar te kijken. Een meetlint helpt de artiest een aantal keer uit de brand om zijn doel te halen.
Het eindresultaat: een metershoge en prachtige piramide van groene emmers. Én… Fabrizio’s hoedje als piek.
Het publiek bedankt de artiest. (Foto door: Frens te Kiefte)
Trio Whip
Trio Whip schitterde in 2023 bij Circusbende op de NDSM-werf. In 2024 is het trio terug met hun fantastische partneracrobatiek. Het is zichtbaar dat ze het afgelopen jaar hard werkten aan hun trucs. En die ontwikkeling is mooi om te aanschouwen.
Trio Whip. (Foto door: Frens te Kiefte)
Kersvers
Van twee waardevolle parels begeven we ons naar het dieptepunt van het festival op Het Groene Veld: het programmaonderdeel ‘Kersvers’.
Try-outs en work-in-progress-acts krijgen op het Kersvers-podium de kans om hun werk te tonen. En hierbinnen is zeker het experiment mogelijk, maar het was dit jaar wel iets té experimenteel. Om je heen kijkend zag je veel toeschouwers denken: “Als dit de toekomst van het circus moet zijn…”
Kersvers. (Foto door: Frens te Kiefte)
Engelsman Aidan Rolinson Rainford reeg ik zijn ‘Terrible for President’ de ene na de andere flauwe grap aan elkaar. Spanjaard Pablo Molina toonde een performance-technische zeer matige dansimprovisatie.
De Finse Minna Marjamäki klom in haar duikerskloffie de lucht in en haar zus Anne sloot Kersvers af met haar act ‘The Split’. Een handstandact die het bloed onder je nagels weghaalde. Ja: het is ontzettend knap dat Anne minutenlang in handstandpose op het podium stond. Maar: haar eindeloze en tergend schelle geschreeuw met onder andere ‘My name is Anne’ (en dat keer twintig) maakte dat deze act gewoon ontzettend irritant was.
Kersvers. (Foto door: Frens te Kiefte)
Goed. We vergeten dit alles maar snel.
Circusbende Gala
Wat onvergetelijk was: het Circusbende Gala. Wat. Een. Feest. Een groot publiek genoot hierbij van een ultra gezellig hippie-circus-feest.
Een heerlijke band begeleidt de verschillende acts die in het Gala vlot voorbijvliegen. De dames van ‘Humo Y Polvo’ trapten af met hun poëtische acrodans.
Karl Stets bracht daarna een FANTASTISCHE act ten tonele. Zijn rekwisiet: slechts één touw. Daarmee gooide hij de ene na de andere waanzinnige move bij elkaar. Met zijn tong, via zijn gezicht en met zijn tenen legde hij op verbluffende wijze een knoop in een stuk touw.
Karel Stets. (Foto door: Frens te Kiefte)
Een van dames van het circusgezelschap My!Laika (dat tijdens Circusbende 2024 ook hun volledige voorstelling speelde) creëerde daarna een rokerige scène. Vanuit haar stoel vertelde ze een grappig verhaal en creëerde ze kleine kunstwerkjes met de rook van haar sigaret die ze in een wijnglas uitblies.
Rookeffecten. (Foto door: Frens te Kiefte)
Twee heren van My!Laika vierden hun verjaardag met een knap stukje fietswerk. Dat vloeide soepel over op het werk van een meesterlijke beatboxer.
Fietswerk op Circusbende Gala. (Foto door: Frens te Kiefte)
Daarna het aardige contorsiewerk werk Julie Bergez die slangenmensbewegingen maakte, terwijl ze een boterham probeerde te eten. Danilo Alvino toonde na zijn vrouwelijk collega hoogstaande kunsten op de vrijstaande ladder. En het Gala werd afgesloten met het jongleerwerk van Mismo Nismo en twee extra jongleurs. Technisch en choreografisch stelde dat geen pepernoot voor. Qua sfeer was deze act – inclusief Griekse melodieën – wél een aanhaker.
Circusbende Gala. (Foto door: Frens te Kiefte)
De allerbeste keuze van het Gala: de twee presentatoren (afkomstig uit de circusclub My!Laika) die vanachter een tafel het publiek op grandioos grappig wijze door de galavoorstelling leidden. Het oogde als een vrolijke variant van The Muppets-heren Statler & Waldorf. Het effect: een meer dan creatieve invulling voor het presentatiedeel.
De presentatoren. (Foto door: Frens te Kiefte)
