Column ‘Voorwaarts en niet vergeten’ | Nummer 14 | Door: Alfons Borm (creatieve geest, veelzijdige ondernemer en vooral ‘circusliefhebber’)
Hier volgt het sprookje van Koning David Larible. Een van de beste clowns ter wereld en volgens Henk van der Meijden ‘de clown der clowns’. Tot enkele jaren geleden uitsluitend te zien in de betere ‘paleizen’ zoals: Circus Knie, Circus Roncalli, het Wereldkerstcircus in Carré, het Weltweihnachtscircus in Stuttgart en ga zo maar door.
Een ieder die mij kent, weet dat ik niet van clowns houd die mensen uit het publiek halen en min of meer voor schut zetten. Maar David verstond dit vak als geen ander. Hij vierde triomfen, hij stond er, hij was het middelpunt van de show, hij was een ster, hij was letterlijk Koning David.
Maar toen kwam er een boze heks en die knipte met haar lange gerimpelde vingers. Hupsakee… het succes verstomde.
Koning David werd door een minderjarig meisje beschuldigd van grensoverschrijdend gedrag. Dit prinsesje beweerde dat David haar probeerde aan te randen in een Zwitsers hotel. Na de laatste voorstelling van Circus Knie werd hij door de politie opgehaald.
Er was nog niets bewezen, maar het was over met het dertigjarige succes van deze sympathieke clown.
Uiteindelijk bleef alles een beetje hangen tussen welles en nietes maar zijn carrière in Europa was voorbij.
In samenspraak met Henk van der Meijden werd zijn contact met het Weihnachtscircus in Stuttgart verbroken. Waarschijnlijk onder het mom van ‘als de wind is gaan liggen’.
Maar die wind gaat niet liggen. Nooit.
Geen Knie en geen Roncalli meer voor Koning David.
David is slim genoeg om het te begrijpen. Geen enkele producent neemt het risico dat er een week voor de première allerlei berichten van kwaadsprekers op social media verschijnen met opruiende verhalen.
Inmiddels is Koning David een koning in ballingschap.
Andere werelddelen en landen, zoals Zuid-Amerika en Rusland, maken dankbaar gebruik van zijn talent. Want laten we eerlijk zijn: daar interesseert het niemand of Koning David aldan wel- of niet zijn gulp open had staan.
Ten tijde van zijn Europese successen kreeg hij brieven, telefoontjes en iedereen wilde met hem op de foto. Zijn schouders zijn tien centimeter verzakt van de armen die om hem heen hingen.
Succes is surrogaat en vaak tijdelijk. Ik heb het al eerder gezegd: een komiek is zo goed als zijn laatste grap.
Ikzelf denk dat elk mens weleens grensoverschrijdend is.
Neem nou mijzelf. Nou ja, laten we dat maar een andere keer doen. Niemand weet, niemand weet, dat ik repelsteeltje heet.
En met al deze nieuwe trends leefden we nog lang en ongelukkig.
Belangrijk: columnisten hebben de vrijheid om dát te schrijven wat zij schrijven willen. Circusweb respecteert die vrijheid en mengt zich niet in de inhoud van de columns.
