3 september 2018

Recensie: Circus is als een zeepbel

Interview

SALTO zomertournee had dit seizoen als thema “Het circus is een zeepbel, zo is het er en zo is het weer verdwenen”.

foto’s gevonden via facebook Molecaten

Na zijn welkomstwoord  vroeg directeur Sander aan de kinderen wie er wel eens bij zijn oma of opa logeerde en wat daar zo gezellig aan was. In de antwoorden kwam het slapen bij de grootouders er als favoriet uit. Sander vertelde dat hij vroeger ook graag bij opa en oma logeerde, waar opa nadat hij hem met een verhaaltje naar bed had gebracht de trap op ging naar zolder. Sander mocht daar eigenlijk niet komen tot hij dat op een avond toch stiekem deed en zag dat zijn opa een circusboek las en er allerlei circusspullen op die zolder stonden. Opa vertelde dat zijn vader vroeger in het circus had gewerkt.

Toevallig was er de volgende dag een circus in het dorp en nam opa hem mee. Sander vergaapte zich aan de dieren, acrobaten, muziek en de clowns. Na afloop bleven zij nog even zitten en kwamen de artiesten die eerst in de voorstelling waren te zien in overall en begonnen op te ruimen en de tent af te bouwen. Opa en Sander liepen terug naar de auto, draaiden zich nog een keer om en keken elkaar aan met tranen in de ogen. De volgende morgen was het circus verdwenen.

[ngg_images source=”galleries” container_ids=”66″ display_type=”photocrati-nextgen_basic_slideshow” gallery_width=”600″ gallery_height=”400″ cycle_effect=”blindX” cycle_interval=”4″ show_thumbnail_link=”1″ thumbnail_link_text=”[of klik hier]” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]

“Circus is mooi als een zeepbel”, zei Sander terwijl Miss Laura zeepbellen de piste in  blies, “In de zeepbel spiegelt je eigen gezicht, hier de ogen van de clown. Maar dan pats….. de zeepbel is weg en daarmee ook de magie”.

In zijn fantastische goochelact met waaiers, doekjes en TL buizen bracht Stepan uit Letland de magie terug.

Speciaal voor deze zomertournee was Scott the Juggler gecontracteerd en in een splinternieuw kostuum liet hij zijn bouncing balls in vele variaties stuiteren, maar ook door de lucht vliegen. Bravo.

Stepan liet enkele trics met touwtjes en ringen zien die hij in- en uit elkaar schoof. Op het eind vroeg Sander of hij dit ook met een grote hoepel kon en ja hoor dat lukte ook.

Een kind mocht een grote koffer met een vraagteken erop vasthouden en toen die open ging kwam er een hond uit die kunstjes kende. Dus niet, hij wilde zelfs niet door een hoepel springen. Na het te hebben geprobeerd met aaien, een balletje, een bot en een zweep gaf Sander hem maar een zetje zodat hij er alsnog doorheen kwam.

De hoepel vormde tevens de introductie voor een flitsende hoela hoepact van Miss Laura from the U.S.A.

Tussen de kostuums bij opa op zolder was een speciale jas, een dwangbuis welke nog van Houdini zou zijn  geweest. In de piste bij Salto als pauzenummer Houdini Jr. (Stepan) met zijn spannende ontsnappingsnummer. Hij werd vastgesnoerd, omhoog gehesen en ondersteboven hangend onder vervaarlijke haaientanden moest hij zichzelf binnen 90seconden bevrijden, anders….Gelukkig lukte het hem ook vanavond weer en kon het publiek opgelucht de pauze ingaan.

De Indische loopeenden en Sander openden de tweede helft van de voorstelling waarna Miss Laura na een dans intro in burleske stijl in hoog tempo aan de trapeze een aantal goede trics liet zien en hiermee veel applaus oogstte.

Ook uit Amerika, Las Vegas, de vogel Charlie die inmiddels een vriend is van vele kinderen. Met hem wilde Sander een goocheltruc laten zien. Stippen op een zwart doek toveren waarbij Charlie het doek moest vasthouden. Maar zoals altijd had het heel wat voeten in aarde en gaf het heel wat komische misverstanden voordat Charlie begreep wat hij moest doen. Uiteindelijk moest hij met zijn bek confetti over een doek strooien en ziedaar de zwarte doek was vol witte stippen.

Begeleid door een vrolijk muziekje kwam Stepan binnen en plaatste een piëdestal  in de piste. Hierop maakte hij een handstand op 1 witte stoel, kopstand op 2 stuks hoog en bouwde vervolgens een toren van 6 stoelen waarop hij met het lichaam horizontaal gestrekt op 1 hand balanceerde.

Hiermee kwam een einde aan een vlotte voorstelling. Met zeepbellen uit de nok werd het thema nog eenmaal benadrukt en namen de artiesten met een high five afscheid van de kids, waarbij de volwassenen hun enthousiasme toonden met geregeld een staande ovatie.

Arnold Balk