Columns
24 maart 2024

‘Voorwaarts en niet vergeten’ | Column nummer 9

Column ‘Voorwaarts en niet vergeten’ | Nummer 9

Als je aan een goochelaar vraagt hoe hij is begonnen met goochelen zegt hij steevast: “Ik kreeg op mijn verjaardag een goocheldoos etcetera”.

Als je aan een boer vraagt waarom hij boer is geworden, zal deze zeggen dat zijn vader het ook was.

Maar hoe word je dan een liefhebber van het circus?

Er zijn veel clichés, zoals: “Als je eenmaal het circusvirus te pakken hebt…” en “ik ging met mijn ouders naar Carré”. In mijn geval lag het anders.

Ik had helemaal geen circusvirus, want ik ben kerngezond. Nee, bij mij begon het in 1980 bij Bassie en Adriaan. Mijn vader had kaarten voor de officiële première in Haarlem van hun spiksplinternieuwe circus. Het kwam met bakken uit de lucht en Joop van den Ende – de grote man achter het circus – liep in zo’n geel oliepak rondom de rood/gele tent.

Ik was meer Bassie en Adriaan fan dan dat ik van circus hield. Toch werd ik die avond gegrepen door het grote circusspook. Wát een sfeer in die afgeladen tent, terwijl de hagelstenen hoorbaar waren boven de muziek uit.
De show bestond voor tachtig procent uit dierennummers en Bassie en Adriaan schitterden in de luxe die Joop hen bood. Alle artiesten waren gestoken in revuekostuums bij de opening en in de finale.

Het was nog zo’n echt ouderwets circus met rode houten banken en felle gekleurde achterhaalde Par-lampen, compleet met twee volgspots waardoor je precies kon zien welke hoeveelheid bacteriën er in de lucht hingen.

Nog steeds heb ik alles wat het circus te koop aanbood zoals de fantastische posters, de stickers en de mok. Wist u dat de mok op Marktplaats goed is voor zo’n veertig euro?! Ik heb de originele grote poster die voor tweehonderd euro wordt aangeboden op veilingsites!

Datzelfde weekend stond Circus Holiday in IJmuiden en ik ging daar – dankzij mijn in Haarlem opgelopen enthousiasme – maar liefst drie keer heen. De ‘Avrobode’ bood een kortingsbon van zevenguldenvijftig, dus ik zat er voor een koopje.

Ik bezocht daar het meereizende circusmuseum van Johnny Boltini en die verkocht mij allerlei posters, zodat zijn borrelglaasje gevuld kon blijven.

Het was gebeurd met me. Ik raakte voorgoed verslaafd aan circustenten en alles wat zich daarin afspeelt.

Tot de volgende keer!

Belangrijk: columnisten hebben de vrijheid om dát te schrijven wat zij schrijven willen. Circusweb respecteert die vrijheid en mengt zich niet in de inhoud van de columns.