Recensies
7 januari 2024

Recensie: “Noord-Hollands Wintercircus-crew heeft er samen wat leuks van gemaakt”

Échte topacts ontbreken bij het Noord-Hollands Wintercircus. Maar… de voorstelling vormt een kloppend geheel.

Dat begint al tijdens een openingsblok, waarbij de ene na de andere artiest de piste binnenwandelt. Een voor een voegen zij versieringen toe aan een kerstboom. Teamwork! Zo ontstaat er een volledig versierde kerstboom en kan de voorstelling beginnen.

Dat gebeurt dan ook met de act op de strakke draad, gepresenteerd door de goedlachse Oswaldo Ramos. Salto’s op de draad behoren niet tot zijn repertoire. Geen punt, want met een aanstekelijk enthousiasme zet de rasartiest echt een onvervalste leuke klassieke circusact neer. Moderner is Oswaldo’s werk later in de voorstelling: de act met laserlichten.

Vrolijke honden en geiten

Na Ramos bestormen de negen viervoeters van Daniel en Josephine Igen de piste. Prachtige beestjes en een leuke en speelse act. Datzelfde geldt na de pauze voor de act met geiten van hetzelfde duo. Beiden acts zijn netjes en verzorgd. En in beide gevallen zien de dieren er mooi en vrolijk uit en hijsen hun baasjes zich in retro outfits.

Grappig is het om te zien hoe bij beide acts de rolverdeling is: Josephine maakt de dienst uit en Daniel is er meer voor de randzaken en om een oogje in het zeil te houden.

Jongleur Daniel Doornkamp werkt voor de tweede keer in Heerhugowaard. Deze keer met een nieuwe act. Een combinatie van stuiterbaltrucs en jonglage met (vuur)clubs, werkend richting het jongleren met vijf jongleerkegels. Na het succesvol afronden van élke truc deelt Daniel een enthousiasme dat overeenkomt met een circusartiest die een absolute wereldprestatie levert. Maar dat ligt toch iets genuanceerder…

Een parodie op circus

Bij dergelijke momenten gebeurt er in de voorstelling wél iets wat interessant is om te ervaren. De voorstelling lijkt zich te bewegen richting een parodie op circus. De voorstelling wordt kitscherig (onder andere met de ‘Transformer’ – een auto die een soort mega robot wordt), maar de artiesten geven zich oprecht voor de volle honderd procent. Of… juist niet. En zelfs dát is dan weer leuk om te zien.

Een voorbeeld daarvan is de kruisboogact van ‘Trio Varanne’. Een act, waarbij in de basis alle drie de artiesten nul komma nul uitstraling hebben. Dochter is té druk bezig om te laten zien dat ze een circusprinses is. Moeder doet – op wat voorzichtige glimlachjes na – geen enkele moeite om een vorm van uitstraling te delen. En vader oogt alsof het hem allemaal niks boeit en loopt horkerig rond. Het gekke is: wát het trio qua kruisboogtrucs daadwerkelijk toont, is best okay. Zo vuurt Phillipe aan het einde van de act een kruisboog op zijn vrouw af. De pijl schiet door haar haren, maar doorboort met succes het einddoel: een appel.

De antipode-act van dochter Bianca Varanne is na de pauze qua techniek aardig. Echter: het oog wil ook wat. En daar wordt geen rekening mee gehouden. Bij antipode – het jongleren met de voeten – zijn benen toch behoorlijk prominent aanwezig. En Bianca heeft alles. Behalve getrainde benen.

Ook bij de twee Varanne-acts komt de parodie-vibe terug. “Wat de regels binnen het circus zijn? Daar hebben wij geen boodschap aan; we doen het, zoals we het al veertig jaar doen”. Waarschijnlijk bedoelen de artiesten het niet als een parodie en dénken ze bloedserieus goed werk af te leveren. Maar het wordt als bezoeker gewoon leuker om af en toe de parodie-bril op te zetten.

Tof zijn de laatste drie acts in de voorstelling. Eva Novakova zoekt met haar aerial silks enorme hoogtes op. Een sierlijk luchtspel met gevaarlijke stunts.

Langzaam en comfortabel

‘Duo Adagio’ zoekt het dichterbij de grond met hun hand-to-hand-acrobatiek. Het jonge duo brengt daarbij een volwassen en stijlvolle act met knappe acrobatische poses. Er is wel verbetering mogelijk, want de poses zijn wat vluchtig. Zo maakt ‘zij’ op één arm een handstand op ‘zijn’ hoofd. Maar onder andere deze pose wordt erg kort vastgehouden, waardoor het krachtige effect verdwijnt. Jammer. En helemaal omdat de naam van het duo letterlijk vertaalt hoe de poses beter tot hun recht zouden komen. Adagio betekent: langzaam en comfortabel.

Het échte spektakel zit aan het einde van de show met de Globe of Death, waarbij de man en de vrouw van het duo ‘Fast & Furious’ keihard met hun motoren door een stalen kogel racen. Na de eerste motor laat spreekstalmeester Martijn weten dat er nóg een motor in de startblokken staat. Die arriveert iets later dan ook. Maar eerst wordt de act komisch onderbroken met de ‘tweede motor’: de scootmobiel van Clown Frenky.

Martijn en Frenky

De wisselwerking tussen spreekstalmeester Martijn Martell en Clown Frenky (Jan Plug) is erg aangenaam. Martell is een prettige presentator die kort en bondig is, maar zijn ambt op kundige wijze uitvoert. Hij deelt de belangrijkste informatie en vertelt af en toe uitgebreider, over waarom hetgeen spelen gaat zo bijzonder is. Bovenal is hij een spreekstalmeester die makkelijk vertelt en duidelijk praat.

Frenky fiets met komische intermezzo’s tussen de acts door. Dat doet hij samen met Martijn in onder andere een act met ballonnen en in het blok waarbij Frenky borden balanceert op stokjes. Martijn versterkt daarbij het werk van Frenky en visa versa.

Daarnaast is de clown solo ook sterk. Frenky laat poëtische momenten ontstaan met zijn concertinaspel. En hij is komisch in zijn werk als goochelaar, waarbij de spanning wordt opgevoerd richting het tevoorschijn komen van hond Ivar. In deze magic-act zit ook een aangenaam stukje zelfspot en grappen richting zijn collega DirkJan Ranzijn, die hem tijdens zijn goochelact begeleidt. Frenky: “Dirk-Jan… zit je nou gewoon muziek van Bassie & Adriaan te spelen?”

Showtoetsenist DirkJan Ranzijn omlijst een groot deel van de voorstelling met zijn keyboardspel. De ene persoon vindt zijn werk een tikkel kitsch, de ander smult ervan. Voorop staat dat DirkJan een absolute cultheld is. Een vakman die zich vol enthousiasme muzikaal inzet en echt een meerwaarde is in de voorstelling.

Samenwerken

Met alle tools en de wat tamme acts die aanwezig zijn, heeft het creatieve team van het Noord-Hollands Wintercircus er samen écht het beste uitgehaald. Martijn, Jan (Frenky), DirkJan en lichtdame Esmee Voorbij (die met het licht dat er hangt mooie plaatjes weet te maken) hebben er samen een leuke voorstelling van gemaakt, door gedurende het jaar alvast creatieve kansen op tafel te leggen en scènes te bedenken.

En dat denken in kansen is waardevol. Het Noord-Hollands Wintercircus 2023/2024 brengt een show die heen en weer beweegt tussen: goed, kitsch, parodie-achtig, grappig, spontaan, gezellig en spectaculair.

Het ‘samendoen’ is een iets dat door de voorstelling heen al voelbaar is. In de vrolijke finale – inclusief kleurrijke ballonnen – wordt dat nogmaals bevestigd. Hier staat een club performers in de piste die elkaar in een korte tijd goed hebben leren kennen, die weten wat samenwerken is en die samen een leuke voorstelling willen maken. En dat is gelukt!