Een koude, regenachtige avond op het donkere terrein van de Westergasfabriek in Amsterdam. Rode lampjes op een circustent geven aan waar we moeten zijn: Circus Zanzara. Een knusse tent, warm verlicht, uitnodigende tafeltjes en stoeltjes… we zijn er! De entree is al goed.
Circus Zanzara is een familiecircus bestaande uit drie generaties. Opa en oma Paulo & Mayka, dochter Jans en haar partner Rik en kleinzonen Dorus en Pim. En niet te vergeten: een aantal bevriende circusartiesten en muzikanten. Ieder heeft zijn of haar eigen rol en draagt bij aan de voorstelling.
Een draaiend decor brengt je naar wisselende plekken
Door een draaiend decor bevindt het voorstellingsverhaal zich afwisselend in een saloon, bij een houten hutje op de prairie én op een terrein met een tipi en een grote cactus. Vlak voor de draaischijf ligt een lopende band, waarop artiesten langswandelen.
In dit decor speelt de verhaallijn zich af. De hiërarchische kolonel (gespeeld door Paulo) wil een spoorlijn aanleggen. Hij wordt in zijn werk bijgestaan door zijn klunzige sergeant, zijn bediende, een trompetter en een trommelaar.
De ene club inwoners (de overige performers) is blij met de komst van dit gezelschap met hun plannen. De andere club is er minder blij mee.
Zo ontwikkelt het voorstellingverhaal zich. De band staat daarbij boven op het decor en hun muziek neemt het publiek mee. Het is een levendig gebeuren. De artiesten zijn voortdurend aanwezig in hun eigen rol, of als ondersteuner van een andere act.
Op deze manier bouwen deel-verhaaltjes in het totale verhaal zich op richting mooie circusacts. Een voorbeeld daarvan is de technisch perfect uitgevoerde tissue-act van Jans, waar je bijna nog meer van wilt zien. Na de pauze toont ze eveneens een prachtige luchtact aan een draaimolenpaard.
Bijzonder is het vatspringen, een techniek die op het moment weinig te zien is. Hierbij springt de acrobaat (Stephen Owino) staand in, op en over vaten van een ongeveer een meter hoog. Spannend om te zien, want dit is echt hoog!
Oud en jong leveren topprestaties
De acrobatiekact van Paulo en Mayka is juist spannend, omdat zij bij een oudere generatie horen die meestal wat voorzichtig is. Daar tegenover staat dan weer Dorus, die dubbels gooit met jongleerclubs. En dat is voor iemand van een jaar of tien echt bijzonder.
Veel circustechnieken komen langs in een hoog tempo. Denk dan aan een springplankscène met vier acrobaten. Of een soort juggleboard-act met flessen en glazen die razendsnel over de tafel vliegen en die eindigt met een balans-act van Katleen Rouvoet. Knap is daarbij dat zij met slechts één vinger in het gat van een wijnfles in een handstandpose gaat. Later toont Katleen als ‘Indiaan’ nog een sferische handstand- en evenwichtsact.
Een pas de deux laat je wegdromen naar het klassieke circus
Circus Zanzara geeft ook graag op prachtige wijze een knipoog naar het klassieke circus. Dat gebeurt onder andere met een ‘menselijk paard’, waar zich bovenop een pas de deux afspeelt. En even beeld je je in dat het hierbij gaat om een ‘echt paard’, omdat de bewegingen en het totaalbeeld bijzonder overeenkomen met een echt pas de deux.
De muzikanten hebben een belangrijke rol. Ze ondersteunen de acts en het verhaal, terwijl ze zich verplaatsen door de piste. Circus Zanzara biedt zo totaaltheater, leuk voor iedere leeftijd. Het is een combinatie van klassiek en modern circustheater.
De Zanzara-makers maken met een relatief klein budget een ontzettend creatieve circusvoorstelling. En het is helemaal prima dat dit niet allemaal ultra gepolijst is, want alles is met veel passie gemaakt.
Wat klopt is de mooie mix van circustechnieken, theater, muziek en vormgeving. Wat raakt is de zichtbare vriendschap en het plezier waarmee de artiesten hun voorstelling spelen voor het hooggeëerde publiek.
Circus Zanzara met de voorstelling Felix Terra zie je nog tot en met zondag 7 januari in Amsterdam. Ontdek hier alle informatie.
