Wie iets langer dan 11 jaar geleden naar een groot circus in Nederland wilde, liefst met tijgers, olifanten, vliegende trapeze of rad des doods, kon kiezen uit een ruim aanbod, Groot Russisch Staatscircus, Staatscircus van Moskou, Herman Renz, Alberto Althoff, iets vergeten? Ach ja, waar blijft die goede oude tijd.
waar blijft die goede oude tijd
Ik moest er een klein beetje met heimwee aan terugdenken toen ik deze maand de circuslesbrieven kreeg van Ineke Strouken. In 10 jaar tijd is enorm veel veranderd, wilde circusdieren weg, grote circussen niet meer rendabel. Zal het ooit weer terugkomen? De enige mogelijkheid om nog een groot circus met spektakel te bezoeken is met de kerstperiode, dan staan ze allemaal in volle glorie te pronken en kan er gerekend worden op heel veel bezoekers. Wat blijft is de herinnering aan die “goede oude tijd”.
Een andere ontwikkeling in deze tijd is het onderwijs aan circuskinderen. Vroeger hadden de kinderen van circusartiesten weinig keuze, gebrekkig onderwijs, wat kun je dan? Meestal niets anders dan ook maar circusartiest worden. Voor circusfamilies een nadeel, maar voor de circuskinderen zelf een ruimere keuzemogelijkheid voor hun toekomst. Dankzij de Rijdende School. Tegenwoordig komt de aanwas van circusartiesten meer van circusacademies in Tilburg en Rotterdam, die een hele andere kijk hebben op hun performances.
Lesbrieven
Misschien is het wel leuk voor jullie om eens te kijken naar die achterhaalde circuslesbrieven. Veel plezier. Wie weet komt die goede oude tijd toch nog weer eens terug. Bekijk hier de lesbrief over circus en hier het bericht over circus_kinderen.
