Recensies
29 december 2023

Recensie Kerstcircus Ahoy: een waardevol slotakkoord

De 51ste editie van Kerstcircus Ahoy. Daarvan zijn 44 jaren het vakwerk van Fernand Banning. Maar
 aan alles komt een einde. Circusdirecteur Banning gaat na een rijke circuscarriùre met pensioen. Hij trakteert het trouwe Kerstcircus Ahoy-publiek op een grandioos slotakkoord.

De Oostenrijkse clown ‘Don Christian’ is geliefd in Rotterdam. Hij keert terug voor de laatste editie met vlotte komische intermezzo’s. Christian start de voorstelling als percussionist, zingt samen met het publiek ‘I Feel Good’ en speelt trompet op de klanken van ‘Bella Ciao’. Na de pauze zien we de clown met Tiroler bellen en een bordengooi-act, die het publiek Ă©cht laten lachen.

Nadat de voorstelling start met de clown is het de beurt aan de ‘Catwall Acrobats’. Een imposante trampolineconstructie rijdt de piste binnen. Aan het begin springen de acrobaten op een ‘vlakke’ trampoline. Niet veel later wordt de trampoline in een v-vorm geklapt en ‘bouncen’ de Catwall Acrobats van de ene naar de andere kant. Een spectaculaire startact, waarbij enorme hoogtes worden aangetikt.

Spreekstalmeester Sylvia Schuyer heet daarna de uitverkochte zaal welkom, zoals alleen zij dat kan: “welkom bij alweer de 51ste editie van Kerstcircusss
 AHOY!” Ze neemt het publiek gedurende de voorstelling mee op een vriendelijke manier. Af en toe geeft ze wat meer informatie, maar over de grote linie blijft ze het beknopt en dat houdt het tempo erin.

Het tempo zit er ook goed in bij de ‘Skating Ramos’ met hun spectaculaire rolschaatsact. En vliegensvlug vliegen de kostuums je om de oren bij de kledingillusie van Klaudie en Dominik Lagron. Van dergelijke acts zijn er betere in zijn soort. In feite wisselt Dominik Ă©Ă©n keer van kostuum en zit aan zijn kant niet het grootste spektakel. Maar het nummer is vlot, de kostuums zijn netjes en de act is vermakelijk.

Dat geldt ook voor ‘Kerleankoff’. Zij schitterde in 2022/23 in het Parijse Cirque d’Hiver Bouglione. Dit jaar vliegt ze in Rotterdam aan de aerial hoop een prachtact bij elkaar. Een subtiele en sierlijke presentatie Ă©n haar waanzinnige acrobatische prestatie betoveren Ahoy.

Graffiti in plaats van glitters

Met de zes acrobaten van ‘RCC Cuba’ heeft Fernand Banning een verrassend springplanknummer geboekt. Ruig, rauw, geschminkte artiesten en met graffiti bespoten rekwisieten. Het is een keer wat anders dan een springplankgroep bekleedt met de nodige glitters. Wat ze circustechnisch tonen is strak en spectaculaire spring- en saltowerk maakt het rond.

Een sterke circusvoorstelling kent ook een minder sterke act. Technisch is de cloudswing-act van Charline Kandilian niet interessant. Wél is het een aangename act om na de pauze mee te starten. Want er volgt ook nå de pauze genoeg om méér dan blij van te worden.

Zo geniet je in dit tweede deel van de handvoltige van ‘Space Elements’. Een club jonge circusartiesten met klasse grondacrobatiek. De choreografieĂ«n zijn leuk bedacht. Hier en daar mogen ze iets flexibeler.

Spectaculair is de trick waarbij twee Space Elements-heren op de grond een collega op hun handen dragen. Bovenop de handen van die ‘middelste’ collega staat de vierde man. Die vierde man draait een salto, de middelste persoon springt van de handen van de onderste twee af en de vierde man neemt vervolgens kaarsrecht de middelste positie in.

Leuk en gruwelijk goed

Het slappe koord: een uiterst moeilijke circusdiscipline. Raul Cañas Zamora waagt zich eraan. En dat doet hij goed. Hij walst, eenwielert en jongleert op het slappe koord. Daarnaast is het molentje – waaraan zijn jongleerkegels hangen – een leuk bedacht rekwisiet. Zamora’s act wordt in Ahoy met enthousiasme ontvangen en dat is ook terecht, want het zit leuk in elkaar.

Dat geldt ook voor de rola rola van Stefan Dvorak. Leuk is niet helemaal de juiste omschrijving; gruwelijk goed wél. Dvorak toont zijn balanceerkunsten op een grote hoeveelheid opgestapelde kokers. Dat doet hij soepel en met een aanstekelijk enthousiasme.

Het orkest: lekker pittig en liefelijk zacht

Bij Stefan en bij de andere circusacts kleurt het orkest – onder leiding van Ingrid Schwarz – de voorstelling muzikaal in. Het orkest begeleidt de volledige voorstelling, op de slotact na. Muzikaal beweegt het van lekker pittig (bij bijvoorbeeld de trampoline) naar liefelijk zacht (bij onder andere de ‘maxi en mini-act’ met een paard en een pony). Er is slechts een klein nadeel bij de muziek. En dat is dat het orkest bij een ombouw vaak veel langer speelt dan dat nodig is bij een dergelijke wisseling. De muziekstijl staat daarbij op dergelijke momenten iets te veel op standje ‘wachtmuziek’ en dat haalt het tempo er af en toe uit.

Maar de grootse gitaarpartijen en een volle blazers-sound zijn top! In combinatie met het prachtige licht wordt alles in de circuspiste zo veel mooier. Verder een compliment voor de prachtige dwarsfluitpartijen in de tweede helft. Die geven de voorstelling een sierlijke en emotionele muzikale touch. Daarnaast is Ingrid een goede zangeres die om 11.00 uur in de ochtend met gemak een stevige vertaling van Tina Turners ‘Simply the Best’ zingt.

Een hippisch hoogtepunt

Los van dat Kerstcircus Ahoy tot nu toe veel moois bood, zijn de twee acts met paarden van een ongekend niveau. Voor de pauze geniet de toeschouwer van een ‘groot en klein’ van Marie Perrenoud met een paard en een pony. De dieren zijn bijzonder rustig. En rustig is eveneens de hele sfeer in de act, want alles verloopt ontzettend beheerst. De vertoning is verre van een standaard groot en klein-act. Er zitten verrassende elementen in, bijvoorbeeld wanneer beide dieren in zittende pose gaan.

Na de pauze voegt Marie zich voor de slotact bij ‘The Nagaïka Tribe Troupe’. Wát. Een. Wereldact.

De vier amazones combineren jockey, hogeschool en kozakken rijden in een zeer veelzijdige paardenact. De act is spectaculair, prachtig en afwisselend. Knappe hogeschool-tricks worden afgewisseld door moeilijke kozakkenstunts (zoals: onder een galopperend paard door kruipen).

Het geheel oogt stijlvol. Dat is onder andere te danken aan de mooie kostuums in aardetinten. De belichting en de choreografieën van zowel de paarden als die van de amazones te paard geven nét dat extra theatrale effect. Op theatraal vlak maakt The Nagaïka Tribe Troupe interessante keuzes.

De laatste pose is daar een mooi voorbeeld van. Men had als compliment-moment kunnen kiezen voor een vrij standaard: ‘paarden op een rij, volle bak licht (zodat we alles goed zien) en de dames met de hand omhoog vragend om een applaus’.

De amazones kozen anders. Aan het einde staan de paarden van achter tot voor in de piste zig-zag gepositioneerd, de rijdsters maken sierlijke handbewegingen en dit alles wordt subtiel met enkele spots uitgelicht. Zo beweegt de belichting zich langzaam naar het donker.

Mocht het nog niet duidelijk zijn; The NagaĂŻka Tribe Troupe is een van de allerbeste acts die op dit moment in Nederland te zien is.

Vakmanschap zorgt voor staande ovatie

De paardenacts, Kerleankoff, Catwall Acrobats en RCC Cuba: het zijn voorbeelden van het absolute vakmanschap van Fernand Banning, 83 winters jong. Leeftijd speelt eigenlijk geen rol. Maar met bijvoorbeeld deze acts laat Banning zien dat hij altijd verder kijkt. Op zoek naar het kwalitatieve nieuwe of hetgeen nét iets verrassender is.

Ja, Kerstcircus Ahoy toont klassieke circusacts. Maar die verrassende acts maken dat de wat voorspelbaardere acts ook goed landen. Een perfect balans, die nog sterker wordt door livemuziek en schitterend licht.

Het Ahoy-publiek geeft niet snel een staande ovatie, toch werd daar deze keer niet over getwijfeld en ging het publiek in de benen. Het applausvolume stijgt als de spot wordt gericht op het echtpaar Banning en zij door spreekstalmeester Sylvia in het zonnetje worden gezet. Een schitterend moment.

Hoe jammer het ook is; Kerstcircus Ahoy keert niet terug. Maar de voorstelling tijdens de 51ste editie was een waardevolle voor de stad Rotterdam, waar circus – in al zijn vormen – zo geliefd is en met zorg gemaakt wordt. Circusweb geeft deze productie dan ook 4,5 van de 5 sterren.

Circusweb bedankt Fernand Banning – met zijn vrouw Elisabeth aan zijn zijde – voor decennialang topcircus in Nederland. We wensen hem een welverdiend pensioen toe.