Recensies
18 augustus 2024

Recensie Circus Charles Knie | een rijk en vermakelijk programma

Het Duitse Circus Charles Knie tourt dit jaar door Duitsland met een buitengewoon vermakelijke voorstelling door Duitsland. Speelplekken dichtbij de Nederlandse grens zijn reeds bespeeld. Het goede nieuws: dezelfde voorstelling keert in 2025 terug. Je ziet Charles Knie dan onder andere in Osnabrück, Bielefeld en Hamburg. En nu… de voorstelling!

Een blik fantastische artiesten en 100.000 liter water dompelen het publiek onder in een circusvoorstelling die geen moment verveelt.

Aan acrobate Veronika de eer om de voorstelling te starten. In een grote waterkom en hoog in de lucht doet ze haar werk. Tijdens haar act komt ook voor het eerst de fontein – die in de Knie-voorstelling een grote rol speelt – tot leven. Dit openingsblok zet de toon voor de voorstelling: dít belooft wat!

Veronika. (Foto door: Jan-Willem te Kiefte)

Stuiterballen en papegaaien vliegen je om de oren

Daarna: jongleur Sergio Paolo met een energieke act, waarbij hij met zijn ‘bouncing balls’ in een razend tempo via de vloer jongleert. Het applaus – waar deze jonge circusartiest tot in den treure om vraagt – was zonder zijn gesmeek ook in zijn richting gekomen. Simpelweg omdat de performance dik in orde is.

Bouncing balls door Sergio Paolo. (Foto door: Jan-Willem te Kiefte)

De kleurrijke ara’s van Laura Urunova schitteren in de eerste helft. Een prachtact. Dat wordt het helemaal wanneer de papegaaien vlak boven de hoofden van het publiek door de tent vliegen. Meermaals gezien, altijd indrukwekkend.

Hoewel de act kwaliteit kent, zijn er toch een aantal opmerkingen. In het eerste deel van de act werken de ara’s vooral vanuit de circuspiste. Maar de pilaren van waaraf de vogels werken, staan een enorm eind naar achter. Bijna tegen de pisterand gedrukt. Had die rekwisieten een paar meter naar voren geplaatst, waardoor de act centraler speelt. Naast een sympathiek voorkomen, heeft Laura als leider van ‘de roedel’ papegaaien tegelijkertijd ook iets niet-sympathieks aan haar met kleur bedekte kont hangen. Dat heeft vooral te maken met het feit dat Urunova wel héél erg bezig is om de aandacht op zichzelf te richten. Terwijl in feite de schoonheid van de ara in deze act centraal staat.

De papegaaien van Laura Urunova. (Foto door: Jan-Willem te Kiefte)

Topacts

Na het dierlijke keert het programma terug naar het menselijke. En hoe! De perche-acrobatiek van het Duo Stauberti is van wereldklasse. Dimitri laat metershoge masten op zijn (voor)hoofd rusten en zijn nichtje Nancy beklimt diezelfde masten met het grootste gemak.

Ook bij slangenmens Lorenzo Bernadi lijkt het net alsof hij het publiek wil vertellen: “Ik doe dit met twee vingers in mijn neus”. Een bizarre en tegelijkertijd geweldige act.

Nekspieren aan het werk bij The Stauberti’s. (Foto door: Jan-Willem te Kiefte)

Dé highlight van het eerste voorstellingsdeel is zonder twijfel de act van Julia & Kevin. Kevin – telg uit de bekende circusfamilie Gruss – en zijn partner Julia vliegen een topact aan het luchtdoek bij elkaar. Normaliter hebben dergelijke acts nogal eens de neiging om een beetje te blijven hangen in het poëtische en het visuele plaatje. Die twee elementen zijn zeker aanwezig, maar het duo voegt daar technisch zeer vaardige trucs en spektakel aan toe.

In het verloop van hun act wordt ook de fontein geactiveerd. Dat zou snel een beetje ‘too much’ kunnen worden. Maar het warme rood waarmee het jonge duo zich bekleedt en de verfrissing die de fontein qua uitstraling (én qua temperatuur in de tent) verspreidt, is een goed huwelijk.

Kevin & Julia. (Foto door: Jan-Willem te Kiefte)

Geweldige en ritmische artiesten

Het tweede voorstellingsdeel start met die andere highlight: ‘Argendance’. Acht dansers combineren elementen uit de flamenco met boleadoras-werk. De vier dames uit dit gezelschap hebben iets mannelijks en vrouwelijks; datzelfde geldt voor de vier Argendance-heren. Het totaal oogt woest én elegant tegelijkertijd. Met volle vaart zetten ze een dijk van een act een neer, die ritmisch super strak is.

Ritmisch geweld door Argendance. (Foto door: Jan-Willem te Kiefte)

Dezelfde acht performers vormen in de Knie-voorstelling ook het ballet, dat met sierlijke en kleurrijke kostuums de voorstelling omlijst. Die keuze is begrijpelijk: een dergelijke grote en waarschijnlijk kostbare groep kan immers op meerdere manieren worden ingezet.

Devin de Bianchi. (Foto door: Jan-Willem te Kiefte)

Het handstandwerk van Devin de Bianchi is krachtig en chique. Als een standbeeld dat tot leven komt. The Skating Ernestos laten een goede én hysterische rolschaatsact zien. De acts van Devin en The Ernestos worden omringd door de fontein. Door de hele voorstelling heen wordt de fontein frequent gebruikt. Prachtige waterfiguren die mooi uitgelicht worden. Er is flink werk gestoken in het volwaardig integreren van de fontein in een totaalvoorstelling.

Skating Ernestos. (Foto door: Jan-Willem te Kiefte)

De honden en een copycat mogen hun hok in

Het tweede voorstellingsdeel voelde – terugkijkend – wat lang aan. Dat komt mede door enkele lange acts. Deel twee had iets compacter gekund, bijvoorbeeld door het skippen van de hondenact van Laura Urunova. De act voegt eigenlijk niks toe en bevat niet dezelfde klasse als de andere acts in het programma.

Als er in de finale een originaliteitsprijs uitgereikt zou worden, gaat deze zeker niet naar comedian Michael Cadima. Okay, het publiek ontvangt hem goed. Maar Cadima’s inzet is niet verfijnd en verre van origineel. Zijn act met de microfoon is zo goed als een kopie van de act van Cesar Dias. En dat is misschien niet erg collegiaal, denkend aan het feit dat Dias in het recente verleden jarenlang met die act in de piste van hetzelfde Circus Charles Knie stond. De voiceover die in de voorstelling ingezet wordt (in plaats van een spreekstalmeester) is stiekem hartelijker én geestiger dan Michael Cadima.

Een geweldige avond uit

De jonge koorddansers van Troupe Robles zorgen voor het spektakel-slotakkoord met een knappe act op de hoge draad. Een menselijke piramide met zeven personen zorgt voor zweterige handen.

Troupe Robles. (Foto door: Jan-Willem te Kiefte)

Circus Charles Knie bezorgt het publiek een rijke en vermakelijke voorstelling. Eentje waar iedereen van genieten kan. De kleurrijke, de grootse en de ‘waterige’ voorstelling wordt door Circusweb beloond met vier sterren.

Argendance. (Foto door: Jan-Willem te Kiefte)