AMSTERDAM – Er is niet mooiers dan Kerstcircus in Carré! Vaste bezoekers van het Wereldkerstcircus weten maar al te goed dat deze ingesleten slogan waar is. “Wat kan ik na dit gezien te hebben nog mooi vinden bij andere circussen”, zo hoorde ik achteraf van één van die vaste bezoekers. Tja, hopelijk is de herinnering morgen al weer een beetje aan het vervagen. Want voor de diehard circusfans begint nu pas het jachtseizoen op mooie circusprogramma’s en dan moetje weer vers tegen een volgende circusproductie aankijken.
Voorafgaand aan het circusprogramma bestudeer ik het programmaboekje, met een schuin oogje op de orkestbak, waar ik vanuit mijn plek op het balkon een prima zicht heb. Ik heb het weer goed, weet ik. Ik krijg straks weer een hele reeks bekroonde artiesten bij Carré voorgeschoteld, ieder jaar moet de samenstelster van het programma Elisa van der Meijden weer voldoen aan de hoogste verwachtingen. Lezend in het programmaboekje valt het op, niet 1, niet 2, maar wel 3 acts die bijna onder de noemer clownsact kunnen vallen, en dan ook nog eens drie of vier acts die je kunt scharen onder de categorie acrobatiek/spierballengeweld. Om maar te zwijgen van de paardenacts, wel drie keer. Niet vreemd, in het jubileumjaar 250 jaar circus waarin bij veel circussen wordt herdacht dat Philip Astley begon met zijn circus, met als basis acts met paarden. En bij Carré geldt dat helemaal, ook daar speelden paarden altijd de grootste rol vanaf de bouw van dit circuscomplex 132 jaar geleden. Voor aanvang van het programma vraag ik me af of het niet teveel op elkaar lijkt. Maar al snel blijkt dat ik me daarin vreselijk vergis.
De eerste act staat meteen als een huis. De 17 jarie Knie-telg laat zien uit wat voor hout hij gesneden is. Fréderic Knie, kleinzoon van Fredy Knie jr. laat zien dat hij goed getraind is door zijn grootvader, meteen een indrukwekkende Hongaarse Post, zijn eerste echte circusact. Met daarbij de filmmuziek van de populaire serie Game of Thrones. Bij het tweede paard gaat het even fout het leidsel blijft haken onder de mond van een van de paarden waarop hij staan rijdt. Daarna, bij elk paard wat aansluit, krijgt hij een enorm applaus als het wel lukt. Het publiek is vanaf de eerste act al helemaal warm gelopen. Onder ons na afloop geeft een gedeelte van het publiek meteen een staande ovatie, en terecht.
Prachtige lichteffecten
Drie dames van Trio Bellissimo presenteren een hele galante acrobatiekact. Ik heb al veel gezien aan circusacts, maar deze dames laten zien waarom ze uitverkoren zijn om op te treden in Carré, muziek en act is klasse. Trio Equivokee, drie clowns die werken met jongleermateriaal. Deze clowns heb ik al eerder gezien in Nederland, een trio waarvan je nooit genoeg kunt zien. Ze worden afgewisseld door een jongleeract van een heel ander caliber, van Alan Sule, die voor de tweede keer in Carré staat. 14 jaar geleden en nu als 28-jarige opnieuw, een dansende jongleur met stuiterballen. Ongelofelijk wat deze man presteert. En weer vallen de prachtige lichteffecten van Carré op, de schaduwen zijn even indrukwekkend. Zijn handen gaan zo snel dat ze vervagen tot bewegende streepjes. Echt, die slogan waarmee we begonnen kun je nu al herhalen, er is echt niets mooiers dan circus in Carré.
Net iets eerder dan bij het Circusfestival van Monte Carlo kan men hier in Amsterdam alvast enieten van Springplankact Nomuna met nooit eerder vertoonde sprongen met veelvoudige salto’s in de lucht. Een heel blik Mongolen is opengetrokken. Waren het vroeger de ruwe diamanten die naar het westen kwamen vanuit Mongolië die nog moesten worden bijgeslepen, tegenwoordig zie je dat zo’n act niet alleen spierkracht is en durf, maar er wordt ook gekeken naar de choreografie en de artistieke waarde van zo’n act. Een plaatje om te zien. Tot op de mooie kostuums en moderne kapsels na.
Sprookjesopening
Bij Clown Mooky moet ik een beetje wennen. De allereerste vrouwelijke clown in Carré ooit. Indrukwekkend hoe deze Canadese Cirque duSoleil artieste bijna perfect Nederlands spreekt. Alleen dat al is klasse. Regelmatig keert zij terug in de piste en de slotact is zo verrassend, het zou vervelend zijn als ik daar nu al wat over zou schrijven. Heel Carré lag onder de banken van het lachen. Wat een goede partnerkeuze!
Maycol Errani, de familienaam staat alleen al garant voor indrukwekkende familie van dierentrainers. De tweede paardenact komt de piste in met prachtige Friese paarden. We zien in deze ode aan Strassburger wellicht het mooiste paard ter wereld met golvende lokken op een ronddraaiend tableau, schitterend verlicht met door duizenden spiegeltjes weerkaatste spotlights. Wat een sprookjesopening. En er komen nog meer van die indrukwekkende zwart glanzende paarden de piste in met een act waarover je het woord vrijheid alleen met hoofdletters kan beschrijven. De paarden zijn zowel gedisciplineerd als heel vrij in het optreden. Tussen hun prestaties door lopen ze een beetje met elkaar te klieren, Errani blijft er onverstoorbaar door en als een van die glanzende sterren even op de rug door het zand kroelt moet hij alleen even lachen om wat dat paard aan het doen is. Kan best zijn dat het op die manier ingestudeerd is, en dat maakt zo’n act dubbel zo knap.
Bekende persoonlijkheid
Eigenlijk zou ik ze allemaal moeten opnoemen, de Modelling Group uit China, die romantische ringtrapeze act, het fantastische orkest, het kleurrijke kozakkennummer, je moet gewoon maarsnel richting Carré en zelf gaan kijken. Behalve als je echte circusliefhebber bent, dan is het misschien aan te raden om niet als eerste te kiezen voor Amsterdam, want je bent dan voorgoed verpest. Het niemand verbazen dat bij de finale een heel lang en hartelijk applaus volgde, met een unanieme staande ovatie van het voltallige publiek. En zonder al teveel te verklappen, de act met een bekende persoonlijkheid waaraan wij allen al een tijdje gewend waren… echt.. het kon niet beter. Dan blijkt een samenspel met Clown Mookie toch weer een van de verrassende acts van deze avond. Bravo!
