Recensie
Het was een show anders dan anders die het Limburgs Kerstcircus dit jaar in Sittard gaf. De gemeente en producent Robert Ronday kozen voor een gezamenlijke productie, een show die een eerbetoon zou zijn aan Toon Hermans. Die werd geboren in december 1916
, precies 100 jaar geleden dus. En zo ontstond een show die een wonderlijke mix was van circus en theater: klassiek circus waar Toon Hermans een groot liefhebber van was, afgewisseld met liederen van Toon Hermans die op theatrale manier gebracht werden.
Wat vond het publiek daar van? De liefhebbers van Toon Hermans, die uit het hele land en ook uit België gekomen waren, vonden het prachtig. Sommige mensen bedankten na afloop met tranen in de ogen. Wie met de kinderen kwam – een groep liefhebbers die van grote betekenis is voor het circus! – dacht verschillend: de acrobatiek en de ruim vertegenwoordigde komische acts werden zeer gewaardeerd maar de liedjes van Toon Hermans werden door veel kinderen als vervelend, als saai ervaren. Kinderen geven nu eenmaal eerlijk hun mening.
Dieren, clowns en acrobaten
Wat weten we nu? Dat waar een circus en een gemeente een samenwerking aangaan dit niet altijd makkelijk is maar dat er een schitterend resultaat mogelijk is. Waarbij de rol van de Vlaamse regisseur Marc Boon, bekend als Renz-regisseur, trouwens een grote rol speelde. Maar we weten ook dat er met name onder jonge kinderen een onverminderd grote liefde is voor het klassieke circus. De kinderen van nu zien, net als de kinderen van 25 of 50 jaar geleden, nog steeds graag de dieren, de clowns en de acrobaten.
Marcel Bergema
