Schnabbelen.
Vorig weekend was het voor veel artiesten erg druk.
Veel verenigingen en bedrijven gaven hun jaarlijkse Sinterklaasfeest en ook Nederlandse circusartiesten pakten een graantje mee.
Bijna elke jongleur plakt aan zijn nummer een potje ballonfiguren-draaien en wat te denken van al die pipo’s die naast hun circusact ook een eigen showtje kunnen brengen?!
Hoewel de tijden van weleer voorbij zijn is er nog genoeg te doen.
Toen ik zelf nog optrad met mijn shows – en nu heb ik het over dertig jaar geleden – kreeg ik minimaal tweehonderd aanvragen per jaar voor de zaterdag voor Sinterklaas.
Helemaal in het begin van mijn carrière deed ik er vier op één dag.
De avond voor de zaterdag even de route rijden zodat ik het allemaal net haalde.
Een extra mannetje mee voor het sjouwen want ik kwam altijd met mijn komplete show inclusief decor en eigen geluid.
De eerste was dan om tien uur bij een bedrijf dat voor de ochtend had gekozen en de laatste om zes uur bij een of ander feest dat het leuk vond om het te doen als het donker was.
Van Amsterdam naar Leiderdorp, via Roelofarendsveen naar Zwanenburg.
Einde van de dag volkomen versleten longen van het ballonnen blazen.
Ik weet zeker dat velen zich hierin kunnen herkennen, want het is best lekker om vier keer vijfhonderd gulden te beuren.
Gulden? Even opletten, we hebben het over midden jaren tachtig.
Ik was in de gelukkige positie dat er na een aantal succesvolle jaren bedrijven waren die per se met mij wilde werken en zelfs hun feest verzette omdat ik niet iedereen kon bedienen op één dag.
Zo was ik zelfs op alle doordeweekse dagen bezet, meestal in de vroege avonduren.
Elk zichzelf respecterend bedrijf deed een Sinterklaasfeest voor de kinderen van het personeel.
Nu is dat veel minder, vanwege de problematiek de laatste jaren rondom ons culturele feest wat eigenlijk tot werelderfgoed zou moeten behoren.
Bovendien is de opkomst vaak veel minder dan vroeger, de mensen hebben het allemaal zo druk.
Ik denk dat in de tijd waar ik over spreek veel minder circusartiesten in dat circuit werkten. Maar de schnabbelartiest en circusartiest krijgen steeds meer gezamenlijke overeenkomsten.
Zo zie je ongelooflijk veel illusionisten in het circus die vroeger op feestavonden werkten.
Maar ten eerste zijn die feestavonden tegenwoordig anders van invulling en ten tweede moet het gat wat is ontstaan door het verdwijnen van de dieren opgevuld worden.
En dan zijn illusionisten een welkome aanvulling.
Andersom zie je veel circusartiesten meer allround worden.
Mensen zijn duur dus dat een artiest meerdere acts doet is vaker regel dan uitzondering.
En dan is het logisch dat zij een soort van eigen show kunnen creëren die interessant kan zijn voor festivals, winkelcentra en festiviteiten.
Bovendien betaald één goede schnabbel vaak meer dan je in het circus per week krijgt.
Ik denk dat er hedentendage meer variété-artiesten buiten het circus optreden, want welk circus werkt naast de Kerstperiode nog met twaalf ingehuurde acts?
Die zijn in West Europa op één hand te tellen.
De raakpunten tussen circus, theater en het schnabbelcircuit worden steeds groter. En dat is mooi want naast kansen bied het ook veel ruimte voor creativiteit.
Tot de volgende keer±
