De droom.
Voor ik volgende week het laatste deel van The Barelli Story schrijf, moet ik eerst echt even vertellen over wat ik afgelopen week heb gedroomd…
Het speelde zich af op zee, zeg maar in de tijd dat schepen elkaar enterden, in de achttiende eeuwse piraten-periode.
Mijn droom ging over een piratenschip ergens op de Zuid-Atlantische Oceaan. Maar de piraten waren allemaal circusclowns, dat was het gekke.
Het zal wel komen omdat ik altijd zo met circus bezig ben en ja, dan gaat je onderbewuste er in je slaap mee aan de haal.
De rolverdeling was als volgt;
Joop Teuteberg was de piratenclown die in het kraaiennest stond met zijn verrekijker.
Milko Steyvers speelde de rol van kok en Erik Verkooijen alias clown Erico was de kapitein.
Het stormde gruwelijk en Joop kon zich nauwelijks staande houden in het kraaiennest vijftien meter boven het schip.
Opeens riep hij met zijn markante stem: “Vijandig schip in zicht. Vijandig schip in zicht!”
Kapitein Erik schreeuwde tegen kok Milko; “Breng mijn rode T-shirt.”
Er ontstond een hels gevecht tussen de twee schepen maar ze overwonnen.
Een paar dagen later was de rust teruggekeerd, de zee was kalm maar wat komen ging, was verontrustend.
Joop keek in zijn verrekijker en zag vijf vijandige schepen en riep dat uiteraard direct vanuit het kraaiennest naar beneden.
Dus Erico de kapitein schreeuwde er weer flink op los.
“Kok waar ben je?!” Milko kwam pijlsnel aangerend.
“Breng mijn rode T-shirt, breng mijn rode t-shirt”, bulderde hij.
En Milko weer rennen natuurlijk.
Ook het gevecht met de vijf schepen werd gewonnen.
Milko vroeg de volgende dag aan Erico waarom hij steeds een rood t-shirt moet brengen waarop Erico antwoordde dat het voor het moreel was.
“Als ik als kapitein geraakt wordt door een kogel of een zwaard dan zien jullie mijn bloed niet omdat ik een rood shirt aan heb.
Als jullie dat wel zouden zien ontstaat er paniek en verliezen we.”
Milko prees de kapitein voor zijn genialiteit.
Mijn droom ging voort.
Het was inmiddels een week later en Joop had weinig te doen daarboven.
Tot het onheil zich afriep op het schip.
Joop zag in zijn verrekijker vele schepen en krijste naar beneden.
“Vijfenzeventig vijandige schepen in zicht. Vijfenzeventig vijandige schepen in zicht!”
Kapitein Erik Verkooijen riep naar kok Milko;
“Breng mijn bruine broek. Breng mijn bruine broek!”
Ik schrok wakker en God oh God wat kan een droom toch echt lijken…
Ik zit er aan te denken om er een theatervoorstelling van te maken maar Erik Verkooijen heeft aangegeven niet mee te willen doen.
En ja, dan is er eigenlijk maar één andere clown die ik nog kan vragen voor die rol.
Ik hoef zijn naam niet eens te noemen.
Jullie denken nu aan iemand hè…
Zegt meer over jullie dan over mij.
Tot de volgende week!
