The Barelli Story – deel 2
Vorige week schreef ik over hoe ik na één bezoek in Bremen tot over mijn oren verliefd werd op Circus Barelli. Het was naar ik meen 2005.
Ik had nog nooit van ze gehoord en toch was het op dat moment een van de grootste Duitse circussen.
Had ik iets gemist ofzo? Want ik was wel degelijk op de hoogte met wat er allemaal te koop was op dat moment.
Ik bleef na een eerste prima indruk het circus met regelmaat bezoeken. Ik reisde ste er zelfs voor naar Berlijn.
Berlijn was een tragedie.
Volgens Herr Direktor was het twee jaar eerder bijzonder succesvol en goed voor honderdduizend bezoekers in een maand tijd. Maar nu waren er slechts een handjevol mensen per voorstelling.
Ik had inmiddels wel al gehoord dat je maar beter niet naar de middagvoorstellingen kon gaan, omdat je dan een kale hamburger voorgeschoteld kreeg. En dat bleek waar.
De Barelli’s bleken de matinees niet zo serieus te nemen en ik heb zelfs meegemaakt dat Franz Barelli in zijn spijkerbroek de kamelen deed. Timmy Barelli, de oudste zoon en tevens komiek deed s’middags al helemaal niet mee.
Maar in de avond, als de Barelli’s zin hadden, kreeg je de volle laag. Een show om van te smullen met begeleiding van groot orkest. Nee, Berlijn werd geen succes deze keer. Ondanks de half miljoen vrijkaarten die de stad ingeslingerd waren.
De familie Spindler is een bijzondere familie. Vader Harrie Barelli straalt een enorme arrogantie uit en als je langs beide zoons loopt, waan je jezelf tussen de maffia. Althans zo voelde ik dat…
Maar ze kunnen werken als paarden en weten precies hoe echt circus gemaakt moet worden. Helaas is de kwaliteit zeer wisselend.
Ik kan mijn vinger er niet achter krijgen, maar alles hangt af van heel veel zaken. Soms had ik het idee dat ze van stad naar stad balanceren op de rand van de afgrond.
De verhalen die ik gehoord heb over gebrek aan geld liegen er niet om. En om dan toch zulk circus te brengen is een prestatie.
Jaarlijks kwam ik er zeker drie of vier keer met als hoogtepunt drie zaterdagavonden op rij in Dortmund. Dat moet ergens rond 2013 geweest zijn. Wat een waanzinnige show werd daar gepresenteerd. Een super samenstelling van het grote orkest en een show vol echt puur circus inclusief kozakkenrijders.
Daarna ging het heel snel bergafwaarts en volgde het ene schandaal na het andere.
Sommige terecht en sommige onterecht. Maar zo gaat het altijd. Als de felle lichten van de aandacht op je gericht staan, wordt er veel bij verzonnen.
Daarover volgende week meer…
