René Duursma heeft het idee opgevat om circus en kermis te combineren.
Ik was getuige van deze goed bedachte formule en viel direct met mijn neus in de roomboter. Er stond een waarzeggerstent naast het circus en Sneeuwwitje en de gebochelde van de Notre Dame wilden wel naar binnen.
Sneeuwwitje kwam naar buiten en was dolgelukkig, omdat ze nog steeds de mooiste vrouw was.
Quasimodo wilde weten of hij nog steeds de lelijkste was en ging naar ook naar binnen.
Nog geen dertig seconden later kwam hij teleurgesteld naar buiten en vroeg aan Sneeuwwitje: “Who the hell is Ron Ronell?”
Zo, ik heb mijn zondagselolletje weer gehad en we kunnen nu dus overschakelen naar serieuze zaken.
Het is vandaag 23 maart en normaliter stonden alle circussen in de startblokken om aan hun toernee te beginnen. Het gonsde destijds al de hele maand van de geruchten over welk circus waar zou staan en welke artiesten ze hadden gecontracteerd.
Fanatici ruziënden over of het orkest uit vijf of zes personen zou bestaan.
Het is opvallend stil.
Slechts het oerhollandse Magic Circus en nieuwkomer Circus Venice van de familie Lauenburger gaan op pad.
Verder heb ik nog weinig vernomen.
De voorbereidingen waren in vroegere tijden in volle gang. Wagens werden geschilderd en waar nodig verbeteringen aangebracht om zo weer een maand of zeven vele plaatsen te voorzien van een van de oudste en mooiste kunstvormen op aarde.
Zo’n toernee bestond vaak uit honderd tot honderdvijftig plaatsen omdat een circus meestal maar één of twee dagen op één plek stond. Daarna inpakken en wegwezen, op naar de volgende plaats.
Tourmanangers als Hennie Boogaard, Anneke Steyvers en Maurice Veldkamp hadden het er maar druk mee evenals eigenlijk elke artiest of medewerker van het circus.
Helaas is die goede oude tijd voorbij, waarbij vijf tot tien grote en minder grote circussen in nog geen maand tijd de boer op gingen.
Nu moeten we wachten tot de zomer voor een paar campingtoertjes van enkele leuke middelgrote circussen. En nog even langer wachten op de kerstperiode waarbij de echte fan van het ene mooie programma naar het andere rent in slechts twee weken tijd.
En dan is het wederom bijna een vol jaar komkommertijd als je tenminste niet naar het buitenland gaat. Want zelfs heel dichtbij, – namelijk in België – is al heel wat meer te beleven dan hier.
Natuurlijk weet ik dat er nog zoveel meer is, zoals straatcircusfestivals en circusacts op evenementen. Maar voor mij is dat toch niet hetzelfde.
Circus is voor mij tweeëneenhalf uur onder een tentdak zitten om een compleet volwaardig programma te zien en dat het liefst met de dieren die nog mogen. Ik denk niet dat ik de enige circusliefhebber ben die snakt naar meer in ons eigen land….
Tot de volgende keer!
