Mijn vrouw werkt al jarenlang in het laboratorium van Bayer en ondertussen is continu dertig procent van de medewerkers ziek. In negen van tien gevallen overspannen en/of andere niet of nauwelijks te controleren ziektes.
De productiviteit word verder gematigd door diverse niet gemotiveerde mensen, zodat er eigenlijk een capaciteit van vijftig procent overblijft.
We zijn watjes geworden en dat heeft ook consequenties voor de circuswereld. Vroeger reisde het circus van stad naar stad, vaak zelfs vier of vijf speelplaatsen per week. Tot ver in de jaren negentig was dat nog het geval. Eén show om vier uur en één om acht uur en voort ging het circus weer.
Tegenwoordig staat een reizend circus minimaal een week en steeds vaker wordt dat al twee weken, met slechts een totaal van acht voorstellingen.
Nu hoef je mij niet te vertellen dat ééndagsplaatsen – met uitzondering van de zomerse campingtour – niet meer haalbaar zijn. Gemeenten werken niet mee om een uitgekiende tour te maken met korte reistijden. Ook krijg je op dinsdagmiddag geen hond meer in je tent. Want: hoewel moeders ziek thuis is, kan je niet door collega’s die ook ziek thuis zitten gezien worden met je kids.
Het was toch ongelofelijk om te zien hoe het Franse Cirque Pinder een tempotoernee maakte met dertig dagen non-stop ééndagsplaatsen. Zonder ook maar één rustdag. En dat met zestig vrachtwagens en veel dieren.
Ook in landen als Noorwegen en Sweden was dat tot vijf jaar terug heel gewoon.
Vind er vandaag de dag nog maar personeel voor. Ook artiesten staan niet te springen om elke avond hun serviesgoed in te pakken om het heelhuids in een volgende stad te krijgen. Als het al niet sneuvelt tijdens de overtocht dan breekt het bij het inpakken tijdens de echtelijke ruzie over wat waar en wanneer het is gepakt moet worden.
Het maakt natuurlijk wel lui. Er zijn nu zelfs artiesten die het verrekken om hun eigen caravan mee te slepen naar een opdrachtgever. Zij worden dan ondergebracht in zo’n kale mobiele woonunit van mijn boezemvriend Harald Aarsen van ‘Totalrent’.
Over dat laatste even twee leuke dingen. Voor een circus daar wil huren word ik geraadpleegd om te bepalen of de huurder betrouwbaar is. Ik ben daar objectief in en bij twijfel word er niet geleverd.
Zo kreeg een bekend wintercircus niet ver van Rotterdam geen offerte. Voorts weet ik precies weet wie er in welke unit heeft gezeten. Zo kwam er laatst eentje terug met een koelkast vol bedorven etenswaren en de stront aan alle kanten van de toiletpot.
Nee. Ik zeg niet van wie maar… dat kan natuurlijk altijd veranderen. Ik heb er foto’s van dus: wees maar aardig voor Bormpje!
Tot de volgende keer!
