Tijgers, tijgers en leeuwen
Een bomvol circus met een en al applaus en complimenten daar droom je toch van als circusmens. Wat, ik geen circusmens? Tuurlijk wel, wat dacht je. Afgelopen week in een caravannetje gezeten op het circusterrein. Ik moest wel. Er was een jubilerende scholengemeenschap met 600 verstandelijk gehandicapte kinderen, die wilden allemaal circuskunsten leren. En afsluiten met een heuse voorstelling waar iedereen bij kon zijn.
Mijn nieuwe bus die vol zat met tijgers en leeuwen
Ik was erbij om alles in goede banen te leiden en om te checken of alle afspraken werden nagekomen, maar achteraf was dat allemaal niet nodig. De opdrachtgever had eigen ideeen over de invulling van circusevenementen en bepaalde zelf de koers, die heel anders was dan afgesproken. Ook de workshops liepen anders dan anders, door uitval van workshopleider Jofri, die het even allemaal niet meer zag zitten na een heel seizoen van stressen en dubbel hard werken. Gelukkig hadden al zijn collega’s de kunst al afgekeken en iedereen deed super zijn best om alles goed te laten verlopen. Met als resultaat dat we aan t eind van de week overladen werden met complimenten, en over vijf jaar gaan we t weer overdoen is afgesproken.
Enfin, al die kindertjes hadden voor hun optreden kostuums nodig, die ik braaf voor ze had aangeschaft. En nu zit ik al dagenlang met een hele zolder vol tijgers, kikkers, koeien en bijen, om over leeuwen en apen maar te zwijgen. Want na al dat succes blijft de taak om alles weer netjes schoon te krijgen voor de volgende opdrachtgever.
