16 januari 2023

Recensie | Celebration! 25 jaar ‘Gelsenkirchener Weihnachtscircus’

De Duitse familie Probst startte 25 jaar geleden hun ‘Gelsenkirchener Weihnachtscircus’. In de winter van 2022-2023 werd dit gevierd met het programma ‘Celebration’. Een goede, verzorgde én lange voorstelling van dit prachtige kerstcircus in het Ruhrgebied.

Wie het Gelsenkirchener Weihnachtscircus bezoekt, betreedt een evenement waar Gastvrijheid met een hoofdletter ‘G’ geschreven wordt, typisch Duitse lekkernijen zorgen voor een aangename geur en eindeloos veel kerstlichtjes de warme sfeer in de foyer compleet maken.

In de grote speeltent start de voorstelling met een feestelijk openingstableau met de artiesten en het ballet. Daarna schittert Elena Brukson aan twee grote rode doeken als luchtacrobate.

Troupe Suba
Troupe Suba neemt het over van Elena. De jonge groep (in totaal bestaande uit elf artiesten) is afkomstig van het Mongoolse Staatscircus en brengt drie blokken in het programma. Als eerste een levendige en knappe act met springtouwen. Na de pauze een fantastische springplankact. Én een ‘krachtpatserblok’, waarbij Suldbataar Adilbisch (een van de heren uit de Suba Troupe) jongleert met zware ijzeren kogels en gooit met een grote en zware koker.

Rudi Brukson, Clown John en Jim Bim nemen het komische deel voor hun rekening. Rudi maakt onder andere muziek met bellen, samen met enkele assistenten uit het publiek. En John’s komische ‘yellow taxi’ is een hit in de voorstelling. De komische blokken zijn leuk, kort en krachtig.

Het programma wordt gepresenteerd door Carmen Leyseck. Zij wordt in de presentaties bijgestaan door zanger Patrick Krahe en de zeer charmante zangeres Alisson Bonnefoy.

Sterke zang
Alisson laat horen dat ze een fantastische vocalist is, wanneer zij handstandacrobate Kristina Kostova bijstaat met een waanzinnige live uitvoering van ‘I will always love you’ van Whitney Houston. De act is top, de zang is sterk, maar het algemene plaatje klopt nét niet. Luisterend naar de tekst van Houstons song is het niet een één-op-één-match tussen Kristina en Alisson. Sferisch hadden een andere song en een iets ‘donkere sfeer’ beter bij dit moment in de voorstelling gepast.

We gaan door met een bombastisch maar vermakelijk blok, waarbij luchtacrobate Raquel werkt op een grote paraplu die de lucht in gaat. Het grootse ballet en zanger Patrick Krahe omlijsten het met de song ‘I’m singing in the rain’.

Stephanie Probst toont met haar fijne presentatie een goede en nette vrijheidsdressuur met vier jonge Friese paarden en zes Arabische schimmelhengsten in de piste.

Vliegende trapeze
The Flying Souza zorgt voor spektakel in de lucht! In het programmaboek (een verzorgd en informatief souvenir; zo zagen we ‘m afgelopen winter niet vaak) zien we vijf artiesten. Maar de drie oudere heren zijn vervangen door twee jongere gasten. Samen met twee dames vliegen de vier ‘Souza’s’ door een sterk trapezenummer. Daarbij is de verdeling tussen man en vrouw én de gradatie aan moeilijke trucs die zij laten zien goed in balans.

Na de pauze zien we – op de clowns en de blokken van de Mongoolse groep na – een virtuoze jongleur. De jonge Rico Brukson jongleert met tennisrackets. Een waanzinnige act met een waanzinnig tempo. Tsas Tsenduke brengt een knappe handstandact, waarbij ze in haar slothandeling en in handstandpositie een kruisboog tussen haar beide voeten klemt en vervolgens een pijl afvuurt op een ballon, die uiteenspringt.

Spectaculaire precisie
Kruisboogschutter Ovidiu Tell laat je elke messenwerper vergeten. Zijn focus ligt op de kruisboog, waarbij hij met een aantal spannende trucs een spectaculaire en snelle act creëert.

Zijn laatste truc is bizar. Hierbij zet Ovidiu een installatie op waarbij zes kruisbogen tegenover elkaar staan. Onder elke kruisboog hangt een ballon aan een soort blokje. Wanneer een pijl van de kruisboog de ballon doorboort en op het blokje terechtkomt, komt de kruisboog bóven dit blokje in beweging en schiet een pijl naar de volgende tegenoverstaande kruisboog (op het blokje). De installatie staat. Ovidiu staat aan het einde van de installatie. En één schot met een pijl op een van de blokjes onder een kruisboog, maakt dat binnen twee seconden pijlen – tak, tak, tak, tak, tak – langs alle kruisbogen gaan. En de laatste pijl… die belandt boven Ovidiu’s hoofd, middenin een appel. Wow!

Daarna zien we luchtacrobatiek in een grote doorzichtige bal. En de voorstelling sluit spectaculair af met maar liefst zeven motoren van The Hell Riders in grote stalen kogel. Deze groep Colombianen en Ovidiu Tell zijn de absolute programma-highlights.

Muziek
Het orkest omlijst een groot deel van de voorstelling met livemuziek. Hierbij klinkt het geluid de ene keer vol en ‘rond door de tent’, maar er zijn ook momenten waarbij het geluid behoorlijk in de buurt van de orkestbak/de artiesteningang blijft en het totale geluid minder vol aanvoelt.

Samenvattend staat het Gelsenkirchener Weihnachtscircus van de familie Probst garant voor een zeer vermakelijke voorstelling. Over smaak valt her en der te twisten, maar over het geheel gezien combineert Probst het traditionele goed met modernere circusinvloeden.

De lengte en de hoeveelheid
Er is eigenlijk maar één ding aan te merken op het programma: de lengte en de hoeveelheid van alles. Een paar voorbeelden. In de beide programmadelen zien we een handstandacrobate. Qua handelingen doen ze veelal hetzelfde en was het prima geweest als er één act minder was.

In het tweede deel van de voorstelling is er een mooie opbouw richting de finale, waarbij de kruisboogschutter en de motorkogel spektakelstukken zijn. Echter vindt er tussen deze twee acts een onderbreking plaats, door tamelijk overbodige luchtacrobatiek in de glazen bol.

Het programma wordt begeleid door een presentatrice die her en der haar presentatieskills laat horen. Daarnaast zijn er twee vocalisten (die ook presentatieskills bezitten), waarvan de vrouw hoorbaar meer zangkwaliteiten heeft dan haar mannelijke collega. Conclusie: één zangeres die óók presenteert was ook voldoende geweest.

Ten slotte de balletblokken. De ene keer staan er zes danseressen, de andere keer negen. De ene keer is het verrassend en feestelijk. De andere keer een beetje overbodig (het Belle en het Beest-blok). Een groot deel van de balletintermezzo’s speelt zich af bij de publieksingang in de speeltent, tussen de twee tribunedelen. Echter zijn blokken die daar spelen voor een groot deel van het publiek niet zichtbaar.

Een paar andere keuzes zorgen er in de toekomst voor dat er in plaats van veertig (!!!) artiesten misschien dertig artiesten in de piste staan. Who cares? Het zorgt voor iets meer vaart in het geheel. Én het laat het programma in plaats van ruim drie uur (nog een keer: !!!) circa tweeënhalf uur duren.

Alsnog is het meer dan prima bij dit waanzinnige kerstcircus. Op naar nog meer dan 25 extra jaren bij het Gelsenkirchener Weihnachtscircus!

Gelsenkirchener Weihnachtscircus, bezocht op 5 januari 2023, Gelsenkirchen (DE).