Interview Kateryna Korneva | Een uniek luchtacrobate: “Ik wil geen tijd besteden aan iets wat iedereen al doet”.

Kateryna Korneva. Ze is 36 jaar oud en behoort tot de meest opmerkelijke luchtartiesten van dit moment. In oktober sprak Circusweb haar in Nederland, aan het einde van een tour. En aan de vooravond van een optreden in oktober bij het bekende Italiaanse Circusfestival van Latina. Ze keerde terug naar huis met een gouden prijs.

Kateryna Korneva heeft in haar inmiddels zo’n 25 jaar durende carrière een indrukwekkend spoor van hoogtepunten en reizen achtergelaten: van het Staatscircus in Wit-Rusland tot contracten in Taiwan, van jeugd-circusfestivals tot een seizoen bij Circus Knie in Zwitserland. In 2025 maakte ze haar eerste opwachting in Nederland, in de show Hans Klok & Friends. Ze was – “Mag ik dat zeggen? Ja, dat mag ik!” – het absolute hoogtepunt van de voorstelling. Een optreden dat diepe indruk maakte en meteen nieuwsgierigheid opriep naar het ontstaan van haar act.

Kateryna start haar act vanaf de paal, die draait op het podium. (Foto door: Frens te Kiefte)

Opgroeien en de eerste jaren: van dorp tot piste

Kateryna werd geboren in Rusland en groeide op bij haar moeder in Oekraïne, nadat haar ouders waren gescheiden. Het circusleven was geen familie-erfenis: “Ik ben niet in het circus geboren. Niemand in mijn familie werkte in het circus of in de sport. Ik maak altijd de grap dat ik me geadopteerd voelde.

Ik groeide op in een klein dorp. Een collega van mijn moeder werkte in de circusschool. En hij zei: ‘waarom komt je dochter niet naar de circusschool om te trainen’? En mijn moeder bracht me erheen. Vanaf het eerste moment was het liefde voor circus. Ik was net zeven op dat moment.

Ik ging ook naar een gewone school, maar mijn focus lag echt al heel snel op het circus. Ik ben zeer gedisciplineerd en deed het goed op de ‘gewone’ school. Maar zodra de gewone school uit was, ging ik heel snel naar de circusschool.

Mijn familie nam het eerst niet zo serieus, men dacht dat het voor mij een hobby was. Dat was eerst wel lastig, want ik wilde echt laten zien dat het mijn werk ging worden en dat het geen gewone hobby was. Het ene kind speelt voetbal, het andere speelt tennis, en ik hield van circus”.

Toen haar docent na drie jaar vertrok naar een circusschool in Donetsk, sloot haar eigen school de deuren. Kateryna weigerde op te geven: ze ging overdag naar de gewone school en reisde daarna honderd kilometer om in Donetsk te trainen. ’s Avonds maakte ze haar huiswerk. Dat patroon hield ze vol. Dag in, dag uit. Op haar elfde kreeg ze haar eerste professionele contract: bij het Staatscircus van Wit-Rusland, met een solo-act aan de luchthoepel. Een jaar later volgde haar eerste buitenlandse contract, in Taiwan. Ze was toen pas twaalf.

Daarna ‘schiet’ de paal los van de grond en gaat het spektakel door, hoog boven de grond. (Foto door: Frens te Kiefte)

Een keerpunt: Circus Knie in Zwitserland

Een belangrijke aanjager voor verandering werd Circus Knie in Zwitserland.

In 2016 ontmoette Kateryna in Spanje een Oekraïense artiest die werkte met een paal op de grond. “We trainden samen en konden het goed met elkaar vinden. Vandaag de dag is de paal een populaire circusdiscipline, maar toen associeerde ik het vooral met nachtclub-optredens. Toch vond ik het interessant en besloot ik het te proberen. We begonnen met een paalact op de grond, maar dat vond ik niet uitdagend genoeg. Al snel begonnen we de paal de lucht in te brengen,” zegt ze glimlachend.

Dat werd het begin van wat later haar handelsmerk zou worden: een luchtpaalact, gecombineerd met de luchthoepel waarmee ze al werkte. Doorvertaald naar een theatraal, elegant en technisch verbluffend solonummer.

In 2022 werkte het duo bij Circus Knie. Artistiek leider Géraldine Knie zag haar optreden en stimuleerde haar verdere ontwikkeling. Kateryna trainde ’s nachts aan haar nieuwe solo-act en aan het eind van het seizoen was de act klaar.

Tijdens haar werk bij Knie ontmoette ze haar partner Christopher Christiani, een nazaat van de beroemde Italiaanse circusfamilie Christiani (achtste generatie). Hij had in zijn familiecircus gewerkt als tijgerdresseur en jongleur, maar door de moeilijke tijden voor het Italiaanse circus sloot het familiecircus haar deuren. Zo’n tien jaar geleden kwam Christopher bij Circus Knie in dienst als medewerker. Daar begonnen de twee samen het artistieke concept te ontwikkelen dat aan de basis staat van Kateryna’s huidige act.

Kateryna: “Ik heb mijn act samen met mijn man gemaakt. Hij zei me wat wel en niet werkte. Een danseres van Circus Knie hielp me met choreografietips. De muziek vonden we samen met Géraldine Knie. Zij gaf me later alle opnames. De tape (het muziekstuk ‘The Road’ van Havasi) die ik gebruikte bij de Hans Klok-show is de opgenomen versie van het orkest van Circus Knie, met de geweldige partijen van violiste Evgeniya Aknazarova. Géraldine gaf me zelfs de bladmuziek, zodat ik, wanneer ik ergens met een live orkest werk, live begeleid kan worden.”

In 2023 speelde Kateryna haar nieuwe act drie maanden bij Circus Knie. Daarna brak een andere fase aan: ze werd zwanger en in november 2023 werd haar dochter Erika geboren. Niet lang daarna kreeg ze opnieuw een uitnodiging van Knie om in 2024 terug te keren. En dat deed ze, voor het volledige seizoen.

Circus Knie zal altijd speciaal voor mij zijn. Niet per se omdat het Circus Knie is, maar: daar veranderde mijn leven. Ik kreeg een nieuwe act (ik ben dankbaar richting de familie Knie dat ze mij mijn nieuwe solo-act lieten maken), ik ontmoette mijn man er en mijn dochter werd er geboren.

Daarna wordt een volgend element vastgemaakt aan het uiteinde van de paal: de hoepel. (Foto door: Frens te Kiefte)

De act: een stille paal die tóch danst

Ze treedt op in een elegant jurkje: “Het beeld moet vrouwelijk en gracieus blijven. Mijn doel is niet alleen fysieke virtuositeit, maar ook een esthetische illusie”.

Wat Kateryna onderscheidt, is de combinatie van een statisch rekwisiet met vloeiende luchtbewegingen:

“Mijn rekwisiet is statisch en beweegt nauwelijks. Dat is logisch, want het is een paal. Normale circusacts met palen in de lucht gaan omhoog en naar beneden. En dat is het vaak wel. Maar door er vliegwerk aan toe te voegen en de paal in de lucht te laten ‘dansen’, ontstaat er een interessant contrast. Ik wil de toeschouwers iets laten zien wat ze nog niet eerder zagen. Ik wil geen tijd besteden aan iets wat iedereen al doet; ik wil iets anders maken, niet kopiëren.”

Die zin vat haar artistieke filosofie samen: geen imitatie, maar creatie.

“Tegenwoordig kunnen jonge circusartiesten via sociale media veel inspiratie vinden. Sommigen kopiëren zelfs mijn werk. En ik zie dat eigenlijk als een groot compliment. Maar ik heb geleerd door te doen, niet door te kijken. Mijn docenten vroeger waren ook helemaal geen professionele circusartiesten, maar ze leerden me technieken die me enorm hebben geholpen.

Ik probeer iets moeilijks te maken dat niet te kopiëren is. Er komt nu een nieuwe generatie extreem sterke talenten aan. Wat zij doen is buitengewoon moeilijk. Maar niet iedereen kan het op hoogte doen, zonder veiligheidslijn. En eerlijk, ik snap dat het veiliger is. Veiligheid is belangrijk. Maar als ik met een veiligheidslijn zou werken, denkt het publiek toch: ‘Het is moeilijk, maar… niet gevaarlijk.’ En dan kijk je anders naar de act. Dat creëert een mentale blokkade.”

Waanzinnig. (Foto door: Frens te Kiefte)

Training en voorbereiding

Vroeger trainde ze vele uren per dag; nu, als moeder, ziet haar routine er anders uit. Maar ze is niet minder gedreven. Op dagen zonder show traint ze meestal anderhalf uur om in vorm te blijven en nieuwe elementen te ontdekken. Ze combineert dan luchtwerk, handstand en andere fysieke disciplines om haar lichaam steeds beter te begrijpen.

Korneva: “Ik zie mezelf als primair verantwoordelijk voor mijn lichaam. En sinds de geboorte van mijn dochter ben ik dat ook voor het lichaam van een ander, namelijk dat van Erika”.

Voor elke voorstelling controleert ze haar rekwisiet meerdere keren en laat niemand eraan komen die daar niet bevoegd voor is. Bijgelovige rituelen heeft ze niet, wel groot respect voor voorbereiding en techniek.

Gevaar, techniek en het moment van vrijheid

“Mijn lichaam is wel minder flexibel dan tien jaar geleden. Ik moet daarom nu meer focussen op een warming up. Ik heb in mijn leven zo ontzettend veel getraind, waardoor ik weet dat ik veilig ben. Er zijn altijd factoren die roet in het eten kunnen gooien. Technische storingen of een plotselinge stroomuitval. Of optreden in een tent in de zomer: ik kan je vertellen dat het bovenin een circustent voelt alsof je in een sauna bent. De omstandigheden zijn elke dag anders. Maar ik merk dat ik in die momenten juist beter presteer. Stress maakt me scherper”.

Ze is nuchter over risico’s: fysiek onderhoudt en beschermt ze haar lichaam, mentaal veranderde alles toen ze moeder werd. De vijf minuten van haar act beschrijft ze als een tijdelijke loskoppeling van de wereld beneden:

“In het midden van mijn act hang ik met mijn voeten aan een hoepel die aan de luchtpaal vastzit. Ik maak een zwaaiende beweging met mijn lichaam en zweef net boven het publiek. Dan zie ik heel kort de gezichten van mensen die naar me kijken, vol verwondering. Ook al is het maar een paar seconden: dat gevoel is onbeschrijfelijk.”

Het ‘flitsende’ moment dat Kateryna omschrijft: het uitvoeren van een spectaculaire ‘zwaai’ en daarbij in een split-second de gezichten van het publiek kunnen zien. (Foto door: Frens te Kiefte)

Publiek, reacties en herinneringen

Haar eerste Nederlandse tournee met Hans Klok & Friends maakte diepe indruk:

“Hans is een geweldige man. Hij is beroemd, maar ondanks dat: een fijn persoon. En eerlijk: ik vind het Nederlandse publiek fantastisch. Ik dacht dat Nederlanders een beetje als Duitsers waren, maar ze zijn anders. Warm, enthousiast en behulpzaam. Nederland verraste me echt: het is een prachtig land, een beetje een mix tussen Europa en Scandinavië.”

Na voorstellingen krijgt ze vaak complimenten, maar ze hoort ze met een andere instelling:

“Het is altijd fijn om aardige woorden te horen. Maar misschien door mijn jeugd denk ik bij een compliment altijd: er is nog ruimte om beter te worden. Ik denk nooit: ‘Wauw, ik ben de beste!’ Ik wil doorgaan en iets blijvends toevoegen aan wat ik doe.”

Kateryna met achter zich de magische maestro Hans Klok. (Foto door: Frens te Kiefte)

Toekomst en dromen

Kateryna is tegelijk realistisch en ambitieus. Op korte termijn staat ze geprogrammeerd op diverse festivals: na Hans Klok bij het Circusfestival Latina en in januari 2026 bij het Circusfestival van Boedapest.

“Ik kijk uit naar Monte Carlo,” zegt ze lachend. “Ik trad daar in 2007 ook op en won een bronzen prijs in de ‘New Generation’-categorie. Ik zou er graag een keer naar terugkeren. Niet omdat het mijn droom is, maar om te laten zien waar ik zo hard voor gewerkt heb.

Ik werk het liefst in circussen met een hoge tent: daar komt mijn act het best tot zijn recht. Eerlijk gezegd heb ik de hoogte nodig: het gevaar en de adrenaline. Bij Circus Knie was dat perfect. De tent van Hans Klok & Friends was al bijna te laag voor mij.

Komende winter werk ik voor circusproducent Sandor Donnert in Hannover. Eerst zou ik in een kerstcircus van hem werken met een lagere tent. Toen ik hoorde dat ik naar Hannover mocht – met een hogere tent – was ik echt blij!

Ik kreeg wel eens een aanbod van een groot circus met een in mijn optiek net iets te lage tent. Maar een tweejarig contract in een lage tent… dat zou me niet gelukkig maken.

Ik houd van het circus. Natuurlijk is het mijn werk en verdien ik mijn geld ermee. Maar als het vuur weg is, stop ik ermee. Ik heb momenteel geen idee hoelang ik nog doorga.

Er kan veel gebeuren en ik ben daar realistisch in. Er kan vandaag een ongeluk gebeuren en dan is het klaar. Dat besef ik mij heel erg goed. Of mij lichaam hapert na enkele jaren. Het is moeilijk om na te denken over wat ik anders zou doen. Dit is wat ik graag doe.

Naast mijn werk in het circus zou ik graag een aerial studio openen. Voor training en creatie. Waar? Dat weet ik nog niet. Het kan in Zwitserland (daar zijn we momenteel gevestigd) zijn of in Italië (daar komt mijn man vandaan).

Kateryna. (Foto door: Frens te Kiefte)

Boodschap en persoonlijk leven

Rustmomenten zijn schaars; vrije tijd brengt ze het liefst met haar gezin door, op plekken waar ook haar dochter plezier heeft. Haar moeder maakt zich zorgen en vraagt haar soms om te stoppen. Kateryna vertelt daarover: “Omdat ze sommige van mijn blessures zag. Tegelijkertijd weet ze dat ik van het circus houd. Ik beantwoordt zulke dingen met mijn levensmotto:

Blijf bewegen. Stilstand is geen optie.

Bij iedereen die een circusvoorstelling bezoekt spelen er bij hem of haar andere dingen in zijn of haar leven, die hem of haar in het hoofd bezighouden. Iedere bezoeker, voelt dan ook mijn act op zijn eigen manier. Met Hans Kloks circus speelden we in Zwolle in een park. Ik ontmoette een man in het park die mij enthousiast begroette. Hij was naar de voorstelling geweest en herkende mij. Hij liet me weten dat hij moest huilen om mijn act en dat mijn werk hem diep had geraakt. Hij zei:Het is écht serieus gevaarlijk wat je doet!’

De man zijn vader overleed niet lang geleden en die avond kwam voor hem alles samen bij mijn optreden. Dat is het mooie wat ik met mijn werk kan bereiken. Het publiek even meenemen en de toeschouwer loskoppelen van het alledaagse.

Als ik de lezers of het publiek iets mag meegeven, dan is het dit: geniet. Daarnaast ben je nooit te oud om je lichaam te ontdekken: het heeft ook met mentale gezondheid te maken.

En voel je je niet gezond? Blijf bewegen. Stop je met bewegen, dan ga je dood. Zo simpel is het. Iedereen kan iets vinden wat bij hem past. Houd je niet van de sportschool? Ga wandelen!

Mijn man is mijn grootste steun. We blijven in elkaar geloven en dat is bijzonder. Met mijn optreden wil ik mensen weer het gevoel van leven geven. Iedereen is druk, gevangen in routines en verplichtingen. Maar blijf ontdekken, want er is zoveel moois te vinden. Geniet van elk moment”.

En na ruim een uur praten is dat de perfecte afsluiting. Samen met haar man – en hun inmiddels slapende dochtertje Erika – loopt Kateryna terug richting het circus, hun thuis.

Ik steek mijn hand in mijn jaszak, pak mijn fietssleutel en glimlach: in mijn hand de fietssleutel met daaraan een sleutelhanger van Circus Knie. Voor Kateryna Korneva is het een sleutel tot haar leven. Voor mij: gewoon de sleutel naar huis.

Kateryna Korneva. (Foto door: Frens te Kiefte)