Dressuurhistorie (2)
In 2012 publiceerde Commissie Klassiek Circus de artikelenreeks DRESSUURHISTORIE. Hoe is het werken met dieren ontstaan? Hoe was het vroeger? Hoe is het nu? Allemaal vragen die beantwoord worden in de reeks. Zoe hoe het circus zich heeft ontwikkeld tot een vorm van dierhouderij waarin het welzijn van dieren wel degelijk kan worden gewaarborgd. Vandaag herhalen we de eerste drie delen van de reeks.
DRESSUURHISTORIE (2)
Bij Philip Astley zijn het dus alleen paarden, clowns en muziek. Maar al snel sluiten andere artiesten en gezelschappen zich aan bij het circus. In de middeleeuwen trokken groepen acrobaten samen met zangers (“troubadours”) en kwakzalvers van stad naar stad. Daar werd het volk vermaakt met onder andere koorddans, jongleren met ballen, springen door hoepels en over obstakels en het bouwen van menselijke piramides. De troubadours zongen over al dan niet gewonnen veldslagen en verwikkelingen in de paleizen en waren zo de vroege voorlopers van roddelblad, krant en TV-journaal. De kwakzalver maakte handig gebruik van de drukte die er ontstond rond de optredende artiesten. Hij verkocht pillen en zalfjes en trok rotte kiezen zonder verdoving. In dezelfde periode trokken er ook mensen rond met allerlei dieren. Het meest bekend zijn de eigenaren van kleine apen en gevaarlijke beren.
Steun het werk van Commissie Klassiek Circus en like de facebookpagina.