Wát een fijne verrassing in dit kerstcircus-seizoen: het Dordts Wintercircus Royal staat sterk als één van de grootsere circusproducties in het land.
Twee grote tenten, stijlvol interieur en een strak geregisseerde show: deze productie speelt binnen de top van de middelgrote klassieke circussen.
Duo Badea. (Foto door: Frens te Kiefte)
Sommige klassieke circusliefhebbers zullen alleen al naar Dordrecht gaan om een kijkje te nemen bij de voor Nederland nieuwe circustenten: twee identieke flinke geel-blauwe viermasters die de Amsterdamse tentenbaas Tonie Hendriks heeft overgekocht van het Oekraïense Circus Kobzov.
Op de premièreavond staat het materiaal er strak en stijlvol bij, absoluut een groot circus waardig. In het circusplaatje hier zitten eigenlijk geen dode hoeken.
The Hakuna Matata Troupe. (Foto door: Frens te Kiefte)
Dat geldt ook voor de show. Niet alle acts zijn top van zichzelf, maar de meerderheid overtuigd absoluut. Een paar unieke nummers vallen op. Jongleur Nandor Varadi en zijn assisterende vriendin hebben klassieke jonglage verwerkt in een leuke doorgaande choreografie. De ladderbalans van het Duo Badea is absoluut spectaculair. En de vierkoppige Tanzaniaanse Hakuna Matata Troupe springt eruit met acrobatiek hand op hand, aan een Chinese pole en de rola rola. De jongens zijn nog heel fresh in de piste, maar hun tricks bijzonder sick.
Sommige van zichzelf zwakkere acts zijn met nieuwe muziek en enscenering zeer effectief geüpgraded.
The Flying Michaels. (Foto door: Frens te Kiefte)
In Dordrecht hangt een relatief bescheiden hoeveelheid spots boven en naast de piste, aangevuld met vier gloeilamp-achtige kettingen ledlichtjes door de hele tent (die mooi onderdeel zijn van het hele lichtplan) en een paar goede rookmachines. Heerlijk om te zien dat alle mogelijke combinaties worden gebruikt om de acts effectvol in scene te zetten, én actie door de hele tent te creëren.
Zo’n aanpak klinkt misschien niet baanbrekend, maar de algehele kwaliteit van de regie dit jaar (door Frens te Kiefte) is zeldzaam binnen het genre van klassieke nummerprogramma’s.
Szymon Bentkowski. (Foto door: Frens te Kiefte)
Op de première duurt de voorstelling nog aan de lange kant (over drie uur inclusief pauze), vooral dankzij onvoorspelbaar lange aankondigingen door spreekstalmeester Antonie Teuteberg. Dat is jammer voor de vaart die verder in het programma zit, maar een beetje rommeligheid hoort bij een première van de Teutebergjes. Het Dordtse publiek vindt het prachtig als Antonie nog even spontaan zijn vader Joop uit het publiek haalt om samen ‘Circus Renz’ te spelen. Een stukje Nederlandse circushistorie in de piste.
Diana Boiachin. (Foto door: Frens te Kiefte)
Wanneer spreekstalmeester Antonie Teuteberg zichzelf uiteindelijk erg verliest in interacties met het publiek, groeit clown Sem de Vries uit tot held van de première. Hij trekt de volledig publieksinteractie naar zich toe om schoonheidsfoutjes in de presentatie op te vangen. Sem is pas zeventien – dus écht een jong talent – maar staat helemaal z’n mannetje staat in de flinke tent, improviserend als een doorgewinterde circusprofessional.
Sem de Vries. (Foto door: Frens te Kiefte)
Twee dagen later speelt Dordrecht zonder première-gedoetjes, en wordt echt duidelijk dat met beschikbare middelen het maximale resultaat is gecreëerd. Het Wintercircus Dordrecht zit misschien niet in de eredivisie van Europese kerstcircussen (qua omvang, bereik, budget) maar speelt dit jaar zéker in de top van haar divisie.
Een aanrader dus, voor wie nog twijfelt tussen de vele kerstcircussen.
Wintercircus Dordrecht is nog te zien tot en met 4 januari aan de Laan van Europa in Dordrecht.
