Het zit erop; de 2023-edtie van Deventer Op Stelten. Het buitenfestival kende een sterk programma met een interessante mix van straattheater, circustheater en kleinere en grotere voorstellingen op stelten.
Het weer was het afgelopen weekend een goede bijvangst. Vrijdag en zaterdag waren zonovergoten. Zondag kon – met een beetje schuifwerk – de hele programmering spelen, voordat de regen losbarstte.
En nu door naar het programma. In de optiek van Circusweb waren dit de vijf beste voorstellingen:
5- Close-Act – ‘Malaya’
Een groots spektakel vulde ‘de Brink’ in Deventer. Een reis met mobiele objecten tussen dromen en nachtmerries. Tussen het publiek speelde Close-Act hun ‘Malaya’ in het donker. Fantasierijke wezens op stelten en op én aan fantasierijke installaties. De muziek (inclusief goede zang), de kostuums en het totale fenomenaal uitgelicht spektakel creëerden waardevolle momenten, vlak voor je neus.
Hieronder een korte video van een eerder optreden. De tekst gaat door onder de video.
4- Teatro dei Venti – ‘Moby Dick’
In de bloedstollende voorstelling van Teatro dei Venti ging kapitein Ahab met zijn bemanning op jacht naar misschien wel het bekendste zeemonster ter wereld: Moby Dick.
De voorstelling speelde naast de kerk (Grote Kerkhof) en een groot ensemble van acteurs, acrobaten en muzikanten vulde het podium. Het zat bij ‘m bij Moby Dick vooral in het effect, omdat de gesproken tekst lastig te volgen was. Maar dat effect was groots en het totaalbeeld ademde ambachtelijkheid en kwaliteit. In de voorstelling creëerden de spelers eerst het enorme geraamte van een schip, waarna even later dat geraamte andersom getakeld werd en er het geraamte van een walvis – Moby Dick – ontstond.
De tekst gaat door onder de foto.
3- Fabbrica C – ‘Bello!’
In de ‘Burgermeestershof’ (binnentuin Stadhuis van Deventer) toonden zes jonge circusartiesten een interessante korte voorstelling. Het publiek bewoog zich om de makers heen tijdens hun zoektocht naar evenwicht. ‘Bello!’ kende een aantal technische hoogstandjes, zoals: de menselijke toren van driehoog en drie acrobaten staande op de schouders van één onderman.
Die onderman was Lucas van het duo ‘Lucas & Natalia’, die recent gezamenlijk afstudeerden aan de circusopleiding van Codarts. Circusweb schreef daar dit artikel over. Fantastisch om deze spelers meteen in het veld aan het werk te zien.
De tekst gaat door onder de foto.
Deze voorstelling kent wél een kanttekening in de richting van de organisatie. De voorstellingscapaciteit: 150 man. Van vrijdag tot en met zondag kende Fabbrica C grote populariteit en waren praktisch alle voorstellingen ‘uitverkocht’. Ruim voor aanvang vormde zich een rij met geïnteresseerde bezoekers, die een uurlang in de brandende zon wachtten in de hoop binnen te komen. Spoiler: een groot deel van de mensen in de rij kwam überhaupt niet binnen.
In een vol weekend met eindeloos veel mooie voorstellingen is dit bepaalde geen service richting de festivalbezoeker. Oplossing: deel 150 geprinte en gesealde tickets uit aan de eerste 150 mensen in de rij, die deze tickets later bij de entree inleveren. Zo weet óók bezoeker 151 waar ie aan toe is en kan in dat uur genieten van al het andere moois.
2- Kolektiv Lapso Cirk – ‘OVVIO’
Balans en spanning bij David & Tomás van Kolektiv Lapso Cirk. Een komisch gevecht tegen de zwaartekracht, waarbij de ene speler telkens nét iets meer wil dan de andere.
Grote bewondering is er voor de circusartiesten uit Barcelona. Onder andere bij de pose waarbij Tomás zit op twee dunne en lange losstaande planken; de ene in balans gehouden door zijn voeten, de andere in balans gehouden door zijn kont.
De voorstelling sloot af met de knappe balansbeweging, waarbij beide heren aan het einde van de plank balanceren op twee houten stoeltjes.
‘OVVIO’ speelde in de Deventer Schouwburg. Kijkend naar de voorstellingsinhoud en de intrinsieke kracht van Deventer Op Stelten (buitentheater op unieke locaties in de stad) was dat gevoelsmatig niet helemaal een match. Spelend in de rondte op een groene locatie in de avond, tussen licht en donker was een sterker alternatief voor de frontale speelwijze in ‘de zwarte doos’ van de theaterzaal.
De tekst gaat door onder de foto.
1- Cia. Manolo Alcántara – ‘MAÑA’
Is het circus, straattheater, objecttheater of niks van dat alles? Wat voorop staat is dat ‘MAÑA’ een ode aan vindingrijkheid is. In circa vijftig minuten tijd bouwde Cia. Manolo Alcántara een reusachtige houten boog. Van de eerste doos tot het verwijderen van de laatste stokken (waardoor de constructie écht zelfdragend werd): MAÑA is een fascinerende voorstelling.
Geen grootse lichtplannen, ingewikkelde verhaallijnen of dramatisch acteerwerk. De heren komen op en starten met bouwen. Het enige dat hoorbaar is: het bouwwerk van twee ambachtslieden.
Dat bouwwerk wordt met veel vindingrijkheid uitgevoerd. Lopend op katrollen worden delen van de boog omhoog getakeld, met spierkracht wordt er gefinetuned en het oogcontact tussen de twee Spanjaarden tijdens hun streeftocht naar precisiewerk. Het zijn vijftig fascinerende minuten.
Tijdens dit alles is er slechts summier contact met het publiek. Dat is tegelijkertijd het fijne van MAÑA. De twee spelers nemen je als bezoeker gefocust mee in hun creatie van de vrijstaande boog. En dat verveelt geen moment.
De tekst gaat door onder de foto.
Dan graag uw aandacht voor het volgende:
Circusweb.nl is recent een crowdfund gestart voor de realisatie van een nieuwe website. Alle informatie daarover leest u door op deze link te klikken. Meer informatie en direct doneren, kan via deze link. Hartelijk bedankt voor de aandacht en uw betekenisvolle steun.
