Recensie | Drie sterren voor ‘La Galerie’ van Machine de Cirque

In april 2023 tourt het Canadese ‘Machine de Cirque’ met hun voorstelling ‘La Galerie’ langs de Nederlandse en Belgische theaters. Zeven circusartiesten en een multi-instrumentalist nemen je mee naar de rafelranden van de kunst. Canada, circus en een interessant voorstellingsconcept… dat belooft wat!

In een stilistisch, wit en (een beetje) kil decor lopen de artiesten van Machine de Cirque rond. Ze blijven her en der stilstaan om denkbeeldige kunstwerken te aanschouwen. Het eerste intense ‘wow-geluid’ klinkt, wanneer een van de performers een salto maakt vanaf én weer lancerend op de schouders van zijn collega. Daarna ziet het publiek acrobatische circustheater-scènes, met knappe hand-to-hand-acrobatiek en menselijke torens.

De artiesten zetten de boel op zijn kop. En dit alles gebeurt in een typische kunst/museum-setting: vanuit afgebakende wachtrijen (inclusief afzetpaaltjes) wordt er met mensen gegooid, er wordt geboden op kunstwerken en er vindt een chaotisch openingsfeest plaats.

Fris en tempovol
Ondertussen worden er museumsokkels op het podium gepositioneerd, waar de volgende kunstattributen op worden tentoongesteld: jongleerkegels. Vier mannelijke artiesten brengen daarmee een van de sterkste onderdelen van La Galerie. De foutloze jonglage in combinatie met acrobatisch vakmanschap is een frisse en tempovolle factor in de voorstelling.

Datzelfde geldt voor de Russische barre die daarop volgt. Vanaf een fiberstang – die aan weerszijden rust op de schouder van een artiest – wordt een acrobate de lucht in gekatapulteerd, waarbij de nodige schroeven en salto’s voorbijkomen. Het ‘eind-shot’ is weergaloos: vanaf de stang wordt een artiest omhooggeschoten, waarbij ze gelanceerd wordt op een menselijke toren!

Na deze eerste helft slaat een stille en eenzame circusartieste een gat in de muur van het museum. Het toneelbeeld wordt donker en door het gat heen schijnt op prachtige wijze een licht. Een licht dat leidt naar ‘de spelonken’ van het museum. De circusartieste volgt het licht en betreedt een wereld ‘achter het schilderij’. Een plek waar barokke kunsttypes elkaar ontmoeten, waar stillevens nagebootst worden en waar we genieten van prachtige trucs op het röhnrad en het cyr wheel.

Rare keuzes en schitterende plaatjes
Deel twee kent sterke momenten en schitterende theatrale ‘plaatjes’; onder andere wanneer twee acrobaten balanceren op een stapel museumsokkels én bij de groepsspringplank-trucs. Hoewel het toneelbeeld sferischer en theatraler is dan in de ‘kille’ eerste helft, wordt er in de tweede helft een aantal bijzondere keuzes gemaakt.

De verhaallijn is lastig te volgen. En wat een slechte tapeopname van ‘Danse Macabere’ en het ‘sambastuk’ in dit tweede deel te zoeken heeft? Het is een raadsel. Vooral wanneer gedacht wordt aan de fanatische muzikante die La Galerie bezit.

Deze matigheden worden weggepoetst door een werkelijk prachtige eindscène, waarbij twee artiesten – rollend in verschillende kleuren verf – samen een kunstwerk creëren. Dat wordt waanzinnig opgebouwd, ook dankzij de ondersteunende zang van de muzikante.

Ondanks dat La Galerie conceptueel nog beter uit de verf had kunnen komen (waarbij het thema kunst écht meer te bieden heeft) en het her en der in het trage blijft hangen, is de voorstelling plezierig en kijk je je ogen uit.


Machine de Cirque met La Galerie, bezocht op 13 april 2023 in Schouwburg Hengelo. Foto’s: Redactie Circusweb.nl