Duitsland, Krefeld – Na mijn bezoek aan het Düsseldorfer Weihnachtscircus besloot ik op de terugweg toch ook maar bij het Krefelder Weihnachtscircus te gaan kijken. Eigenlijk zonder hoge verwachtingen kwam ik aan op de Sprodentahlplatz in Krefeld en daar werden mijn verwachtingen al gelijk overtroffen. Maar liefst drie grote geel rode circustenten met daarop echt honderden lampjes maakten gelijk indruk. Maar een mooi tentencomplex zegt natuurlijk nog niks over de inhoud van de voorstelling, maar ook die overtrof mijn verwachtingen. Dit was echt groot en goed circus, wat ik lang niet in deze vorm heb gezien.
De voorstelling is geregisseerd door regisseuse en choreografe Anett Simmen uit Berlijn en dat is te zien, deze voorstelling met thema en verhaallijn is met liefde en veel creativiteit geënsceneerd. De voorstelling heet „Magie der Farben“ oftewel ‘Magie van de kleuren’. De voorstelling begint met artiesten in zwarte kleding met witte maskers en eindigt in een kleuren zee van bont gekleurde kostuums en gekleurde linten.
De voorstelling wordt begeleid door een life orkest en daar kan geen enkele band muziek tegenop. De verhalenverteller die ons door de voorstelling leid is Adrian Burri uit Zwitserland, een fijne verschijning, met een mooie stem, die nog prachtig kan zingen ook en dat diverse malen in de voorstelling laat horen. Samen met het ballet van vier mooie dames uit de Oekraïne vormen zij echt een rode draad door de show.
Wie de naam Probst (directie) zegt, verwacht eigenlijk dieren in de piste, maar die komen dit jaar in de voorstelling niet voor, en eerlijk is eerlijk de show is van zo een hoog niveau dat ik ze niet heb gemist. Na het openingstableau waar een onwaarschijnlijk groot aantal personen in de piste verschijnt volgt het ene hoogtepunt het andere hoogtepunt op. Het Duo Espero uit Polen presenteert een spel van aantrekkingskracht en afstand – met acrobatische en dansvaardigheden. Nicole en Lukasz zijn na de pauze ook te zien in de “Aerial Cube”, een metalen structuur die in de lucht zweeft en die ze gebruiken voor sierlijke acrobatiek hoog onder de circuskoepel.
Uit de Oekraïne komt Arsenii Khrapeichuk, hij is handstand acrobaat en heeft een perfect afgetraind lichaam en er is duidelijk een lange training aan deze act van de jonge acrobaat aan vooraf gegaan. De bijzondere moeilijkheid van zijn nummer ligt in de traagheid van de bewegingen.
Bij Ovidiu Tell zegt de naam het al, net als bij het literaire rolmodel Wilhelm Tell kenmerkt de Roemeense kunstboogschutter zich door een enorme nauwkeurigheid. Op een gegeven moment wordt er een soort veiligheidsglas geplaatst tussen hem en het publiek, maar desondanks blijft het heel erg spannend.
Duitse inbreng is er ook van Isabel Maatz, zij beheerst vele disciplines en presenteert een nummer in een net in de lucht en tussen het publiek begeleid door zang en dans een paar korte hoelahoop technieken.
Familie Brukson
Een groot aandeel in de show is in handen van de familie Brukson, een prima keuze van de directie, vader Rudi Brukson kent een groot scala aan clowns reprises, nooit langdradig, geen gedoe met slachtoffers uit het publiek en meestal origineel. Zijn Vrouw Irina Skuratova maakt soms ook onderdeel uit van de reprises en dat doet ze op zeer charmante wijze. Dochter Elena Brukson en zoon Rico Brukson zijn voor mij de verrassingen in de show.
Het doekennummer van Elena stijgt letterlijk en figuurlijk ver boven het gemiddelde uit, een hele reeks ‘abfallers’ maakt het ronduit een spectaculair nummer. De beste act van de familie komt van Rico, virtuoos jongleert hij met tennisrackets en tennisballen, foutloos en in hoog tempo. Zeker een van de beste jongleernummers die ik de laatste jaren heb gezien. Over smaak valt niet te twisten, maar de lange haren van vader en zoon zijn niet mijn stijl.
Na de pauze wordt er geopend op twee trampolines door Truppe Non-Stop, die eerder in het programma van Circus Krone zaten, lekker snel en flitsend en ook prima verzorgt qua uitstraling. Finale nummer is de groep Torres uit Columbia. Terwijl het ensemble van ballet, presentator en Isabel Maatz bij de publieke ingang het publiek amuseren met dans, zang en hoela hoop wordt de Motorglobe geruisloos opgebouwd in de piste. Het bekende razendsnelle rondjes rijden en verlichte motoren brengen het enthousiaste publiek tot een groot applaus.
Dit was echt circus met “Leidenschaft” Gelukkig dat er nog zulke circussen bestaan, ook al moet je er op het ogenblik wel de grens voor over.
Fotogalerij met dank aan: Martijn Hendrikx
