16 mei 2017

Pleidooi Rebecca Siemoneit Barum voor circusdieren

Rebecca Siemoneit-Barum, een bekende Duitse artieste (o.a. van de televisieserie Lindenstrasse) is ook een voormalig juniorchef van Circus Barum. Rebecca werpt zich op als ambassadeur voor circussen met (wilde) dieren in Duitsland. Een voorbeeld dat wat Circusweb betreft zou mogen volgen.
Rebecca: “Ik ben zo heel ongelukkig over de huidige ontwikkeling rond de toekomst van circussen met dieren en over de reacties van mijn collega’s bij elke interactie tussen mens en dier”.

1. de coverfoto met de giraffen is van 1995.
Deze giraffen leven niet meer en Circus Barum bestaat ook niet meer. Dit is verleden tijd, mijn herinneringen, mijn ervaringen. Het is een deel van mijn culturele identiteit die mij gevormd heeft tot wat ik nu ben.

2. ik hou van dieren! Ik ben heel dicht bij ze opgegroeid. Ik heb kamelenjongen en veulens op de wereld geholpen , nachten in het stro en vuil doorgebracht, ik heb de stallen uitgemest tot ik zoveel spierpijn had dat ik niet meer kon lopen. Ik heb zowel gereden met paarden, als voltige acts gedaan, ik heb in de circuspiste gewerkt met lama’s, kamelen en honden. Ik ben altijd een heilig respect gehad voor olifanten, als ik er nog aan denk breekt mijn hart in stukjes. Ik was 39 jaar verliefd op een neushoorn, het liefste, meest indrukwekkende dier ter wereld.

3. Mensen die schreeuwen en klagen: “dieren horen niet in het circus. Het circus martelt dieren”, die hebben er helemaal niets van begrepen, echt niets.
Je bedoelt het goed omdat je een dier kent en van dieren houdt. Maar je hebt geen idee. Je begrijpt niet waarom het eigenlijk draait in het circus. Er bestaat geen intensievere samenleving tussen mens en dier in het circus. Van jongs af aan leer je in het circus elk dier tre respecteren. ieder dier heeft zijn eigen persoonlijkheid.  Je hoort respect te hebben voor elk dier. Ook de biggen en koeien in de vee-industrie, in de fabriek, of op weg naar de supermarkt. Dit zijn allemaal persoonlijkheden.
En deze persoonlijkheden zijn met ons samen. In het circus leid je een vreedzaam en gevarieerd leven. Je bent aan je dieren gehecht, je koestert en verzorgt ze net als een huisdier. En misschien nog wel intensiever, omdat je elke dag je dier ook aan het publiek presenteert. In het circus is alles openbaar, voor iedereen toegankelijk, niets is verborgen.


Band tussen mens en dier
4. Helaas zijn de hobby dierenbeschermers van mening dat wilde dieren of alle dieren behalve hond en kat te dom zouden zijn om een band met mensen op te bouwen. Of dat ze niet in staat zouden zijn om van de interactie met mensen plezier te beleven.
Deze aanname is fataal. Alleen omdat sommige mensen hier, liever een olifant in het wild zouden willen zien, betekent het niet dat hij daar daadwerkelijk gelukkiger is.
Volgens mij zijn dieren niet voortdurend manisch bezig met de gedachte aan “vrijheid, vrijheid, vrijheid”, maar zijn ontspannen en tevreden wanneer:
– er voldoende voedsel is
– liefdevolle verzorging is
– werkgelegenheid is
– mentaal en lichamelijk vooruitgang wordt geboekt.
– in een rustige en gevarieerde omgeving leven.

De verzorging en omgang van dieren in het circus is de afgelopen 20 jaar, verder ontwikkeld en bevindt zich nu in een prachtig optimaliseringsproject. De dieren krijgen genoeg afwisseling en beweging en worden bezig gehouden. Die afwisseling is erg belangrijk. Ook is het prima om elke week op een andere plek te staan. Een ongelofelijke afwisseling, met nieuwe grond, planten en de ruimte om de omgeving te ontdekken. Daarnaast is er elke dag interactie met de dierentrainers, het optreden voor het publiek. Ieder soort krijgt zijn eigen stimulans, zoals de olifanten kunnen badderen in een meer of rivier,  of de ritjes met de paarden.

Transporten
De transporten moeten in geen geval worden vergeleken met de nerveuze paardentransporten voor slacht of de gang naar de dierenarts in klapperende veewagens. Circustransporten zijn modern en luxueus. Meestal zijn het korte ritten in wagens die voor de dieren ook hun slaapkamers zijn. In vol vertrouwen stappen ze in en uit de wagens. Neushoorn Tsavo met wie ik ben opgegroeid, die nu te vinden is bij Circus Krone, loopt in en uit zijn wagen en overdag slaapt hij daar graag in. Dus niet alles is wat het lijkt.
Onze dieren zijn niet nerveus, ongelukkig of ziek. Een verantwoordelijke dierentrainer leeft zijn leven met zijn dieren in een onvergelijkbare vriendschap tussen mens en dier. En dat merkt het kritische publiek ook. Het publiek is zich zeer bewust van de noodzaak van dieren welzijn en dat is een goede zaak.

5. ik hou van het circus, ik hou van dieren en ik hou van het circus met dieren! Er zullen in de nabije toekomst een aantal diersoorten verdwijnen uit het circus, omdat ze dan uitgestorven zijn. Het is al decennia niet meer toegestaan olifanten te importeren voor het circus. Die dieren die nu in de circussen zijn te bewonderen zijn zijn dus ook de laatste dieren.
Ga je gang en bewonder deze dieren in de buurt. Binnenkort eindigt dit tijdperk waarin olifanten en neushoorns te bewonderen zijn in een circus. En dan zal het circus van mijn jeugd, met de vele prachtige dieren, voor altijd deel uitmaken van het verleden.

Strenge controles
6. Duitsland heeft de meest strenge en best uitgewerkte dierenbeschermingsprotocollen van de wereld. Er zijn zeer strenge regels voor het houden van dieren in het circus. Op elke nieuwe locatie zijn opnieuw veterinaire controles en de goede resultaten worden netjes genoteerd in een boek. De negatieve resultaten vind je op het internet terug,. Er wordt een centraal register bijgehouden Wie de resultaten op het internet bekijkt, krijgt de indruk dat er maar weinig gecontroleerd wordt. Natuurlijk, dit is een foutje in het systeem dat voor verbetering vatbaar is.
Kom naar het circus en overtuig jezelf. Je bent altijd vrij om te vragen hoe het is met de circusdieren, mocht je nog geen zekerheid hebben en nieuwsgierig zijn.

Geen dierenmishandelaars
7. in het circus mensen leven en werken. Mensen van vlees en bloed. Degenen die hebben besloten om een dierentrainer te worden, geven hun hele leven en alle vrije tijd voor hun dieren. Het is de enige manier. Er zijn goede en slechte dierentrainers, maar bij slechte dierentrainers komt het meestal snel aan het licht als iemand zijn dieren niet goed behandelt. Daar is een rechtstaat voor.
Het is daarom erg naar dat alle dierentrainers neergezet worden als dierenmishandelaars. Dat doet zeer en dit maakt dierentrainers ook erg ongelukkig. Het publiek wordt er ook onzeker van. Dit is niet goed. Het breekt mijn hart, zoals er met de erfenis van mijn vader en andere grote dierentrainers wordt omgegaan.