Reactie op olifantenfilmpje Buba in haar staltent tijdens een storm, niet opgenomen in Heerlen, maar een tijdje geleden.
Dat een olifant heen en weer wiegt heeft totaal niets te maken met verveling, huidige trauma’s of wat dan ook. Dat wordt meestal zo door dierenactivisten uitgelegd. Door het heen en weer wiegen wordt een bepaald gelukshormoon aangemaakt. Olifanten die dit eenmaal in hun leven ontdekken blijven die beweging maken, want het geeft een heel lekker gevoel. Het kan best zijn dat ooit in het leven van Buba traumatische ervaringen zijn opgelopen waardoor Buba deze wiegel gewoonte heeft ontdekt, en dat verklaart ook waarom Buba in het begin dat ze werd opgevangen door Lutz Freiwald nog een beetje onhandelbaar was. Hoogstwaarschijnlijk heeft Buba in het begin van haar leven traumatische ervaringen opgedaan, geen wonder, haar ouders waren doodgeschoten en ter plekke ontdaan van het ivoor, waar Buba getuige van was. Buba werd eenzaam en hulpeloos achtergelaten door de stropers en later opgevangen in een baby olifanten opvang. In zo’n geval leert een olifant een wiegel aan en als die eenmaal is aangeleerd, blijft een olifant die beweging maken, het maakt een gelukshormoon aan. Dit is door WDDTU en andere activisten uitgeroepen tot een beweging die mishandeling aantoont. Je kunt het wellicht vergelijken met het eeuwige wippen op een stoel van leerlingen in de klas. Dat toont onrust aan omdat kinderen op school te weinig beweging krijgen. In elke klas zitten wel leerlingen die dit repeterend gedrag vertonen. …. toont dat mishandeling aan? Het is overigens bekend dat olifanten in dierentuin vaker heen en weer wiegen uit verveling, dat komt bij een circus praktisch niet voor, er gebeurt altijd wel wat in de omgeving.
